BRIEF UIT AP AM VAN AN MY VER5LEYEN
Apam, 31 October 1972,
Beste dorpsgenoten en kennissen,
Eindelijk weer eens een teken van leven uit het warme Afrika,
terwijl jullie alweer bij de kachel of verwarming zitten.
Het is acht uur in de morgen, de zon staat hoog aan de hemel,
de vogels sjirpnen in de bomen, de geiten en schapen mekkeren
over de binnenplaatsen en straten.
Het is een gewemel van mensen op c'e polikliniek, dit speciaal
omdat het marktdag is, dan komen c'e mensen uit alle kleine
dorpjes met hun waren, zoals: jam, casava (soort knollen)
zoete aardappelen, tomaten, pepers rood en groen, uien,
allerlei soorten vis, slakken enz, om deze spullen te ver
kopen zodat ze dan weer geld hetben om naar de dokter te
komen en omdat ze de weg dan maar 1 keer hoeven te maken.
Dit spaart hun vaak een soms wel een hele dag om onderweg
te zijn, omdat de dorpjes erg uit elkaar liggen.
Ik hoor jullie al zeggen: 's morgens om 8 uur al tijd om een
brief te schrijven en aan Oirlo te denken. Vlug een verklaring
hiervoor: ik ben nl. een paar weken geleden hier naar KPANDU
gekomen, dit is een plaats 2f?0 mijl van APAM vandaan om een
beetje uit te rusten.
Het is precies 4 weken geleden, dat ik zaterdagavond om half 9
thuis kwam en de hele veranda van mijn bungalow stond volge
pakt met grote kisten.
Mijn huishoudster en de nachtwaker stonden te wachten of ik
natuurlijk nog zou beginnen met uitpakken en ik was veel te
blij en te nieuwsgierig om te zien wat er toch allemaal in zou
zitten zodat ik niet wachtte, Be had ons moeten zien werken,
het was of er geen einde aan kwarr, ik vergeleek het gewoon met
pakjesavond, maar dan in het groot, Mijn hartelijke dank voor
al deze goederen, waarvan we dan ook allee kunnen gebruiken.
Nu wil ik uitleggen hoe ik al deze spullen verwerk:
1 Iedereen, die in het ziekenhuis werkt, krijgt een kleding
stuk, zeep enz.
2 De lakens, slopen, handdoeken enz, gaan naar het ziekenhuis,
3 Het overige wordt uitgesorteerd en gaat naar onze winkel,
zoals we deze genoemd hebben. Daar kan iedereen, personeel,
patiënten en mensen van de dorpen tegen een redelijk bedrag
kopen, zodat we ook nog wat geld in het laadje krijgen.
De mensen vinden het maar wat fijn, vooral omdat na de devalj-
atie van de dcllar bijna alles in prijs is verdubbeld.
voor vervolg zie elders
