UIT HET VERLEDEN....,- SLOT
OIRLO1S VROEGERE GROOTHEID
Naar ik heb horen vertellen was Oirlo in vroegere tijden een
zelfstandige gemeente. Het gemeentehuis stond in Oirlo en had
zodoende een eigen bestuur. De burgemeester zou gewoond heb
ben op de Blakt.
Het gemeentehuis stond bij de kerk, zoals vele Oirlose inwo
ners nog wel weten. De kerk was toen nog veel kleiner dan te
genwoordig.
Nu zijn de deuren van de kerk aan de straatkant en vroeger
was er nog een stoep of pleintje voor de kerk. Stond men daar,
dan had men aan de rechterhand het raadhuis, wat klein was.
Daarna werd het raadhuis gebruikt voor school en later voor
de brandspuit ir» te plaatsen. De kinderen uit Oirlo en Klein-
Oirlo gingen hier op school. De kinderen uit Castenray kregen
onderricht van de koster uit Castenray.
De gelagkamer (herberg) was schoollokaal. Dit schijnt zo wel
tot 1850 zo te zijn geweest. G. de Ponti was de eerste koster,
die geen onderricht gaf aan de kinderen uit Castenray. Deze
is omstreeks 1906 overleden, daarna-kwam koster Kuypers, de
vader van de tegenwoordige Kuypers, die nu koster is. Als la
ter een nieuwe school in Oirlo gebouwd wordt, verhuisden de
kinderen en het schoolpersoneel daarheen. Deze school is er.
nu nog en doet momenteel dienst als kleuterschool.
Het gemeentehuis had zijn dienst als school gedaan en werd
het spuitenhuisje, zo werd het tenminste in onze schooljaren
genoemd,
Over de school wilde ik niet meer over schrijven, maar onge
merkt kom ik er weer .op uit.
Brak er brand uit, dan rukten de brandmeester (dat was Willem
Hesen) met de overige mannen van de brandweer uit. Enkele van
die mannen waren s Chris lüeiérs; Gerard Pouwels; Lowie Gom-
mans? Bert Achten; GKemmelingsHet uitrukken ging per paard.
Toen op een goede dag om eJf uur de school uitging, luidden
de klokken. Dit was een teken, dat er ergens brand was. De
kinderen van de ftoogste klassen moesten van de meester mee om
te helpen. Deze hulp bestond hierin dat de lege emmers door
ons teruggegeven werden. Naar schatting waren er 50 emmers.
50 Emmers vaf de waterkuil (brandkuil) naar de spuit, die zo
dicht mogelijk bij de brand stond bij een rij mannen, die de
volle emmers doorgavenaan de andere kant de kinderen.
ZèO.Z.
Mi mb mmm «m
