Sinterklaas op weg naar Oostrum, 2003 (deel 1) Dag jongens en meisjes, papa's en mama's, oma's en opa's of te wel dag allemaal in Oostrum en een beetje daarbuiten, Weten jullie het nog, het laatste stukje van deel 8 van vorig jaar 'Op de kade stonden wel honderd pieten en Nana en Farao ons op te wachten. Vanuit de verte zagen we ze al zwaaien. Met z'n allen hebben we die avond in het paleis gezellig feest gevierd, de eerste foto's en videobeelden bekeken. Het was een spannende, avontuurlijke reis en verblijf in Nederland en een fantastisch feest'. Jongen en meisjes, beste ouders en beste allemaal, toj toj, heel veel groeten en tot volgend jaar, namens alle Pieten en Sinterklaas zelf, Sjefke de briefschrijfpiet p.s. ik heb gisteren (woensdag 11 december) mijn brilletje bij de brillenwinkel gehaald. Het is een super modern, geelkleurig (net als mijn broek) brilletje en ik kan er héééél goed mee zien. En nu zijn we alweer bijna een jaar verder, een jaartje ouder, wijzer, groter, kleiner, dikker, dunner, aardiger, leuker, vrolijker, verdrietiger, langer, korter, kortom in ieder geval een tikkeltje anders dan vorig jaar. Hoe is het op dit moment in Spanje, in het paleis van Sinterklaas in Madrid? Het lijkt allemaal z'n gangetje te gaan, rustig, gezellig enjawel hoor, toch ook een beetje spannend, alsof er iets in de lucht hangt. 'Sinterklaaaaaaaaaaaaaaaaaas'! Met een tarzankreet komt Pareira binnen stormen, zijn gele super moderne brilletje op het puntje van zijn neus, struikelend over zijn eigen voeten. 'Sinterklaaaaaaaaaaaaaas, ik heb vandaag op de Pietenschool meester Fernando geholpen en hij zei dat ik later ook best wel meester zou kunnen worden op de Pietenschool'. Van pure blijdschap maakte Pareira een driedubbele salto, koprol en snoekduik en vloog pardoes in het aquarium. Proestend, met een goudvis achter zijn oor, een paar waterplantjes in zijn mond, stapte Pareira uit het aquarium. 'Sinterklaaaaaaaaaaaaaaaaas', ik 'Ga nou eens eerst rustig zitten en vertel eens op je gemakt wat er nou precies aan de hand is', sprak Sinterklaas op een voor hem zo bekende en rustige toon. Met horten en stoten vertelde Pareira zijn verhaal. Waar het op neer kwam. meester Fernando had aan groep 3, een groep met 20 Zwarte Pietjes van gemiddeld 6 a 7 jaar oud, nieuwe woordjes geleerd. Pareira had geholpen, hij mocht steeds de woordjes hardop voor lezen en daarna op het bord schrijven. En hij had dit super gedaan. 'Ik word later ook meester aan de Pietenschool, ik word een supermeester, Sinterklaas'. 'Wat vindt u ervan?' Ik vind het heel mooi voor je, Pareira, ik hoop dat het allemaal zal lukken, ik ben nu wel heel benieuwd over welke woordjes het gaat. Vol trots pakt Pareira zijn schrift en begint te lezen: ik lees ik lees al ik lees piet en zak ik lees een naam ik lees rik, an, eef, sem, jan en bob ik lees een zin piet en een pak een pak in de zak een pak voor rik een pak voor an een pak voor eef, sem, jan en bob een pak voor sint en piet

Oostrum's Weekblad | 2003 | | pagina 8