Nog even terugblikken (nagenieten) en dan weer vooruitkijken.
Maar na elke dag komt de volgende. Terug naar de werkelijkheid
Beste mensenbeste mensen
Aan alles kamt een einde. Zo ook aan de opening van ons sportpark.
U ziet dat ons oude logo, met de openingsdata 22, 23 en 24 juni in de kast is verdwenen en plaats heeft
moeten maken voor het nieuwe. Nu geen aankondiging meer.
Nee, het nieuwe sportpark De Sparis nu feit.
Het past om nog even terug te blikken op dit prachtige weekend.
Een weekend, niet alleen letterlijk (met dank aan de gulle gever) maar ook figuurlijk vol zonneschijn.
Drie dagen lang is er volop genoten van de diverse activiteiten.
De senioren waren op vrijdagmiddag onze eerste gasten. Samen met hen hebben wij genoten van de
kennismaking met onze nieuwe accommodatie, de vlaai met koffie vooraf, het bezichtigen van de
tentoonstelling en de borrel (voor deze speciale gelegenheid gepermitteerd) na.
Velen van hen kwamen op zaterdag en zondag terug.
Met gepaste trots denken we terug aan de fantastische vrijwiligersavond. Een waar feest, waar elke
vrijwilliger terecht centraal mocht staan. Het tijdstip, waarop we met zijn allen naar huis gingen is de beste
graadmeter voor de kwaliteit van ons samenzijn geweest.
En dan de zaterdag. Menigeen begon in de vroege ochtenduren met spijkers en wat ander lastig materiaal in
het hoofd. Eenmaal aan de slag met de volop genietende jeugd verdwenen de naweeën van de feestavond
als sneeuw voor de zon. Dat iedereen prijs had was al een feest op zich.
Het spektakel rond de paras, alle mooie woorden, de onthulling van het kunstwerk en een drukbezochte
receptie waren de hoofdingrediënten van het zeer druk bezochte middag/avond programma. Dat het voor
velen een wel erg lange en daardoor late inloopavond werd tekende ook hier de geweldige sfeer.
Met een perfect verlopen toernooidag voortennis, korfbal en voetbal en ter afsluiting het klatsen, waarvoor
met onmiddellijke ingang door overweldigende belangstelling al een ledenstop is afgeroepen, kwam zondag
een einde aan een fantastisch weekend. Hoe moe ook, eigenlijk wil je niet meer naar huis.
