fluitsignaal waarna de scheidsrechter de minst populaire man op het sport
park was. Compliment aan Oostrum dat met tien man goed overeind bleef.
Alleen jammer dat gezien de andere uitslagen een (verdiende) overwinning
de 3e periodetitel opgeleverd zou hebben. Mannen bedankt voor veel kijk
genot (en af en toe wat ergernis) en tot in de nieuwe competitie.
Oostrum 1 (nu)-Oostrum 1 (10 jaar geleden)
Na 10 jaar eindelijk weer een verslag van het eerste team van toen.
Zeer zwaar gehandicapt kwam het team van weleer aan de start, blessure
leed, gebrek aan wedstrijdritme (ook wel conditie genoemd), hoge tempera
tuur en leeftijdsproblemen. Alles leek in ons nadeel en de wedstrijd scheen
dus overbodig om te spelen. Vanaf het begin was er zware druk op ons doel
door het jeugdige eerste team. Gelukkig was onze keeper Mickel Edwards
wat kilo's aangekomen zodat hij wat sneller aan de grond was met duiken.
Dit zorgde ervoor dat hij een paar zeer fraaie reddingen verrichten kon en
wat mij betreft de "man off the match" genoemd mag worden. Na 15 minuten
van verdedigen vielen de eerste slachtoffers al te betreuren en konden we
gelukkig gebruik maken van de wisselspelers en de trainer van het huidige
eerste team. De zeer streng leidende scheidsrechter (P.Verhagen uit Venray)
besloot na 20 minuten tot een eerste waterpauze. Dit kwam voor ons zeer
goed van pas want na deze break was er een eerste uitbraak en was het
Hans Kessels die voor het eerste doelpunt kon zorgen. Het onmogelijke was
waar 1-0. Het geluk was echter van korte duur 3 minuten). Een foutieve
tactische-snelheids-inschatting van John Wilmsen gaf een vrije doortocht en
de stand was weer gelijk 1-1We wisten ons ook hiervan weer te herstellen
en kwamen (zeel) langzaam ook wat meer aan voetballen toe. En dan blijkt
dat we nog gevaarlijk kunnen zijn. Dat bleek. Een fraaie combinatie over
links resulteerde in een voorzet die door Ton van Kessel (Ja, u leest het
goed!) als een lob werd binnen geknikt (uit het boekje!). 1-2 Hiermee was de
ruststand bereikt. Jo Dings en Cor Wilmsen prepareerde iedereen weer voor
het tweede bedrijf. Na de thee was er weer meteen pressing van het jongere
team, resultaat 2-2. De wedstrijd kon nu twee kanten op. De routine van de
oudere garde of de conditie van de jongere. Het is bijna niet te geloven maar
het werd ondanks deze omstandigheden de routine van de oudere. 25
minuten na rust kreeg Hans Kessels de bal ongeveer op de middenlijn, John
Wilmsen gaf aan: "ja doe maar, Hans". Hans denkt niet na en haalt uit.
Over alles en iedereen heen maar wel strak in de touwen van het doel.
(gemeten afstand na correctie 44.53 meter). 2-3 De beslissing viel 10 minu
ten voor tijd. Marco Hendriks ontvangt de bal op de 16 meter, draait, kapt en
draait en schiet. Eindstand 2-4. U begrijpt dat na deze overwinning er nog
heel wat gevierd en nagepraat werd. We waren weer even de kampioenen
van toen.Tot slot wil ik langs deze weg Hans en Marco bedanken, niet voor
de doelpunten maar voor het organiseren van deze reünie.
15
