"Wat is't beste"? Wij doen iets aan dit kind; het kind heeft er zelf niet voor gekozen. Zijn ouders kiezen zoals ze in de kinderjaren zoveel keuzes voor hem of haar zullen maken. Deze ouders willen ook het beste voor hun kind en daarom hun vraag naar het doopsel. De vraag naar de doop heeft veel te maken met de levens instelling van de ouders, met de wijze waarop zij met elkaar door het leven gaan. Iedere dag maak je - soms bewust en meestal onbewust - keuzes die de richting van je leven bepalen. De vraag naar de doop van een kind staat niet los van eigen levenskeuzes. Met de vraag naar de doop zeggen de ouders iets uit van hun eigen relatie. Omdat zij er van overtuigd zijn dat je daarvoor ook Gods hulp nodig hebt en dat een kind nergens meer en beter geholpen is dan in gods hand, vertrou wen zij al vanaf het begin hun kind toe aan God door het doopsel. Vanaf dat ogenblik is de basis gelegd voor een waar en goed leven. Vanaf dat ogenblik wordt hun kind een "PAREL" in Gods ogen. Wilfred en Monique, Marcel en Annemarie, Alex en Nelly, allen van harte gefeliciteerd met jullie eerste kind en tegelijk een Godsgeschenk en daarom ook een kostbaar geschenk, ver geet dat nooit. God rekent er nu ook op dat jullie er alles voor zult doen dat jullie kind een parel in Gods ogen blijft. Dan zal jullie grote vreugde blijvend zijn en zal jullie kind als 'n blij, gelukkig en dankbaar kind opgroeien temidden van jullie gelukkig samenzijn. Maak er iets geweldig moois van, jullie allen. uw pastoor Liedy, bedankt! Ik vernamvan de leerkrachten van onze school dat Liedy Janssen in de ver schillende klassen enthousiast gesproken had over het geweldige leven van Zuster Truus Lemmens, haar grote liefde voor haar kinderen, de armste kin deren. Voor 'n groot deel hebben we 't dan ook ongetwijfeld aan Liedy te danken dat er zaterdag j.l. in de gezinsmis zoveel kinderen een envelopje meebrachten voor Zuster Truus Lemmens en haar arme kinderen met het mooie bedrag van 331 ,- Liedy is 'n trouw en enthousiaste lid van ons koor Harmony, is verder 'n even enthousiast lid van onze Gezinscommissie, zet zich volledig in voor 'n kinderkoornog even wat geduld en dan hebben we weer de rijkdom van 4n kinderkoor. En nu is mijn vraag: waar blijven onze andere jongere ouders, zij kunnen heel veel betekenen voor de kerk, en we hebben ze ook hard nodig, hetzij door zitting te nemen in de gezinscommissie of in onze parochie-contact groep. Mensen, jonge mensen die hart hebben voor de kerk, voor onze kerk. U weet, U bent allen welkom! uw pastoor 7

Oostrum's Weekblad | 1998 | | pagina 7