En daarom, jongens en meisjes, heel, heel hartelijk bedankt voor jullie gave
en jullie meeleven met Zuster Truus Lemmens en haar arme kinderen, zij
zijn jullie daar zeer dankbaar voor, en heel zeker ook O.L. Heer; Hij heeft im
mers gezegd: wat je voor de armen doet, doe je voor Mij.
Vreugdevol nieuws van dankbare overgelukkige mensen!
Er liggen weer drie kleine kaartjes, met groot nieuws, voor me. En dat zijn
natuurlijk geboortekaartjes. Op de twee eersten had ik eerder kunnen reage
ren, maar de vakantie en het hele karnavalsgebeuren waren de spelbrekers,
maar toch.... beter laat dan nooit.
Het eerste kaartje kwam van Monique en Wilfred Martens-Ten Brinke, van
Buitenhof 9. Het is "goed" wonen in Oostrum, daarom geven er velen ook de
voorkeur aan zich in Oostrum te vestigen. En Monique en Wilfred bevalt het
hier best. Zij delen ons mede dat hun gezin op 13 februari uitgebreid is met
een dochter LISA.
Het tweede kaartje kwam van Marcel en Annemarie Linsken van Buitenhof
13. Wat gaat de tijd toch vlug was mijn eerste gedachte toen ik dit geboorte
kaartje in handen kreeg, ik herinner me nog heel goed dat ik Marcel als eer
ste misdienaar aantrof bij mijn komst in Oostrum en het was 'n prima misdie
naar en nu al vader van 4n kind.
Marcel en Annemarie laten ons ook weten dat de stilte in huis voorbij is door
de geboorte van een dochter LOES.
En het derde geboortekaartje kwam van de Henri Dunantstraat 37, van Alex
en Nelly van Rattingen, beiden zeer goed bekend in Oostrum, Alex als be
drijfsleider van 'n gezond bedrijf en Nelly als 'n bijzonder trouw en prima zan
geres van ons koor Harmony die ons zo nu en dan ook nog laat genieten als
zij met haar dwarsfluit optreedt.
Hun gelukkig samenzijn werd uitgebreid op 24 februari met een zoon
STEFAN. Iedere geboorte maakt je stil, want iedere geboorte is een wonder,
en is niet in woorden uit te drukken, maar het maakt je van binnen overge
lukkig om zo iets geweldigs, zo iets moois waarvan je kunt zeggendit is
van ons, als vrucht van onze grote liefde.
En dit alles is zeker het geval als het je eerste kind is. Daarom vanzelfspre
kend 'n geweldige vreugde en grote dankbaarheid bij Monique en Wilfred, bij
Annemarie en Marcel, bij Nelly en Alex bij de geboorte van hun eerste kind.
Negen maanden lang is naar deze kinderen uitgekeken. Maanden vol ver
wachting, maanden waarin van alles is gebeurd. Fijne momenten, span
nende ogenblikken. Soms ook tijden vol onzekerheid. Maar nu is er volop
vreugde, vervulde verwachting.
Het kind is er, midden tussen de mensen. Afhankelijk van de zorg van moe
der, vader, van allen die deze baby omringen.
Wat zal er met dit kind gebeuren. Hoe zal het zich ontwikkelen. Welke toe
komst is er voor dit kind weggelegd?
"Het beste willen we het meegevenwordt er gezegd.
5
