Zondag 08.30 u. Karlijn Jacobs, Daphne Reijntjes, Gwenda Nielen, Yvonne Thielen 10.00 u. Paul de Beer, Ralph Kessels, Ivo Ghielen, Martijn Kempen -o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o- BEDANKT! BEDANKT! BEDANKT! HARTELIJK BEDANKT! Ik kan niet in woorden uitdrukken wat ik in mij zo diep gevoel: 'n geweldig grote dankbaarheid. Het was schitterend, groots, grandioos wat U voor mijn 50-jarig priesterfeest gedaan hebt. Het ging al mijn verwachtigen - en die waren al groot omdat ik uit ervaring weet dat bij ieder parochiefeest Oostrum één grote familie is, te boven, 'n Geweldige, mooie Eucharistieviering op zondag, heerlijke zang en muziek, geweldige bloemenpracht in en buiten de kerk, het meeleven van heel veel mensen, 'n heerlijke receptie, vele felicitatiekaarten en geschenken, 'n bijzonder fijne viering op school maan dag met alle kinderen, het was allemaal fantastisch. En dan nog - overweldi gend - het parochiegeschenk: zondagmorgen werd in de Eucharistieviering meegedeeld dat Uw aller bijdrage had opgeleverd 14.000,00 daarna kwam de opbrengst van de open dag op school 750,00 dank je wel leerkrachten en kinderen van de school en op het einde van de receptie vernam ik dat de totale opbrengst f/17.500,00 was en na de giften die er daarna nog bijgeko men zijn, kan ik U mededelen dat het nu 18.000,00 is. Allen die daartoe hebben bijgedragen, heel hartelijk dank, en ik ben heel blij en gelukkig dat ik dit bijzonder geweldige bedrag aan onze Oostrumse zuster Truus Lemmens, die in Pakistan werkzaam is, kan overhandigen. Toen ik haar zondag aan de telefoon had en het bedrag aan haar mededeelde, kreeg ik de eerste minu ten niets te horen, zij stond te huilen en vroeg me daarna of ik alle mensen van Oostrum heel hartelijk wilde bedanken. En daarna zei ze: wat kan ik nu mijn arme stakkerds, mijn lievelingen, weer gelukkig maken. Zuster Truus Lemmens, 'n gewelig wens, 'n tweede moeder Teresa! Beste mensen van Oostrum, heel hartelijk dank voor alles wat U voor mij en Truus Lemmens gedaan hebt. Het heeft mij persoonlijk bijzonder goed gedaan, maar ook mijn hele familie, zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt. Oostrum vergeten ze nooit meer. M'n jongste zus had me al verschillende malen gezegd: Koos, ga nu ook 'ns aan jezelf denken, zet er nu 'ns 'n punt achter. Maar toen ze zondagavond weer naar Breda terugkeerde zei ze huilend: Koos bedankt, maar blijf hier maar in Oostrum, want ik heb gemerkt: je hebt hier in Oostrum 'n hemel op aarde.... maar kom maar weer 'ns gauw naar Breda. Beste mensen van Oostrum, ik wil haar beide wensen graag in vervulling brengen. En ik hoop dat God mij de gezondheid geeft dat ik nog enige jaren bij U kan blijven.... want het is goed bij U allen te zijn. BEDANKT! En dat komt uit het diepst van mijn hart. BEDANKT voor alles. 4

Oostrum's Weekblad | 1992 | | pagina 4