stopgezet. Het is rustig en stil geworden in Oostrum, er
valt dus niet veel nieuws te vermelden.
Niet veel nieuws, maar toch kunnen we in het Oostrums
Weekblad voor de derde achtereenvolgende week wel bijzon
der goed nieuws vermelden, blij nieuws.
Deze week komt het goede, blijde nieuws van Jan en Ingrid
Biermann-van den Eijnden; hun adres vermelden is niet
nodig, want wie in Oostrum weet niet waar onze nieuwe,
welkome, vriendelijke, prima slager met zijn geliefde
echtgenote woont?
Jan en Ingrid laten ons weten dat zij geweldig blij zijn
met de komst van hun tweede kind, een zoon, die ook als
Jan Biermans door het leven zal gaan; en Mare vindt het
natuurlijk ook geweldig dat hij nu een broertje heeft.
Het geboortemoment, voor JAN op 10 juli, moet wel een
diep-menselijke ervaring zijn geweest in het leven van
dit kind, ook al heeft het er geen weet van.
Op enkele minuten tijds moet het kind verhuizen van de
warmte en de geborgenheid van de moederschoot naar de
rumoerige wereld. En wat gebeurt er niet in het leven van
die ouders?
Lichamelijk draagt de vrouw wel haar zwangerschap en bij
de geboorte is het "haar" uur, maar toch zijn het man en
vrouw die samen in verwachting zijn van hun kind, de
vrucht van hun wederzijdse liefde. Daarom zijn zij samen
op zeer persoonlijke wijze naar dit gebeuren toege
groeid. Voordat zij kunnen spreken met dit kind, hebben
zij al lang gedacht en gesproken over dit kind.
Het is dan voor hen ook 'n geweldig moment als zij dit
kind, hun kind, voor de eerste keer in hun armen mogen
verwelkomen: het kind van hun gedachten, van hun liefde,
het kind waar zij naar verlangd hebben. Voor ouders die
de komst van een kind nog altijd zien als een geschenk
van God, is een kind dan ook een "kostbaar" geschenk.
Daarom zullen zij hun kind ook met de grootste zorg en
liefde omringen. En alle liefde geven, houdt voor Jan en
Ingrid ook in dat zij voor hun kind het allerbeste kie
zen, zolang het zelf nog niet kiezen kan. Zij willen hun
kind alles meegeven wat hun eigen leven verrijkt, wat
voor hen grote waarde heeft, en dat is voor hen ook het
geloof. Daarom willen Jan en Ingrid hun christen-zijn ook
overdragen op hun kind, op JAN. Daarom is het voor Jan en
Ingrid ook vanzelfsprekend dat zij hun kind laten dopen.
6