wedstrijd niet in staat was een kwalitatief slechter elftal onder druk te zetten ora zo goede scoringskansen te creëren. Met name, het middenveld van Oostrum, kan geen lijn in het spel brengen zodat van spel opnieuw geen sprake kan zijn. Gekozen werd daarvoor in de plaats voor de vanoudsher bekende "lange bal". Dit bleek tegen een elftal als Holthees niet het geschikte hulpmiddel om beide punten te pakken. Zo wist Holthees een punt te winnen en Oostrum een punt te verliezen. Volharding 7 - Oostrum 4 (0-0)1-0. Alweer een nederlaag. Nu was het te wijten aan het feit, dat Oostrum niet 90 minuten lang de felheid had, die het het laatste half uur had. In de eerste helft ging de strijd gelijk op en er waren dan ook bijna geen kansen voor beide ploegen. Bij de rust was 't dan ook 0-0. Na de rust een fel Volharding wat de score al in de 49e min. opende. Een Oostrumse verdedigingsfout werd afgestraft. Toen ging Oostrum op jacht naar de gelijkmaker. Frits Dupont schoot in de kruising, maar de goede Volharding doelman stopte deze goed. Volharding speelde op de counter, maar gevaarlijke aanvallen werden door de verdediging of anders wel door Leon "Suki" Hesen in de kiem gesmoord. Eindstand 1-0 in het nadeel van Oostrum. LucPaul en Frank bedankt voor het meespe len. Overigens, volgende week tegen het 10e van Horst, tegen wie we nog wat goed moeten maken. Groetjes, Noes. Oostrum 5 - DIS 4 3-2 (2-0) Na een lange winterpauzeniet alleen \"!s schrijver maar ook als voetballer, nu dan eindelijk weer eens een verslag van ons aller vijfde elftal van Oostrura. De duidelijke smaakmaker en publieks trekker van onze gemeenschap moest het ditmaal opnemen tegen buurjongens uit Oirlo. Met de smadelijke nederlaag in Oirlo nog vers in het geheugen, kwam Oostrum optimaal geladen in het veld. De verloren toss (je weet wel met dat muntstuk) leverde ons de aftrap op. Bij de aftrap moet de bal naar Wien gespeeld worden, maar dan wordt hij meestal terug gespeeld, dan komt de verre trap naar voren (meestal op de vleugels) en dan de voorzet die afgemaakt dient te worden. Nou precies volgens dit patroon stonden wij na ongeveer 30 seconden voetbal zondag met 1-0 voor en was het Leo Verhaeg die als laatste de bal had aangeraakt. Hierna hadden we echter niet meer de aftrap en moesten wij vanuit een andere beginsituatie gaan bouwen, naar een volgende kansrijke situatie. Dit zoeken duurt bij ons meestal toch wel even, maar Oirlo liet ons rustig zoeken. Het resultaat liet dan 19

Oostrum's Weekblad | 1989 | | pagina 19