Zaterdag 14.00 Uit dankbaarheid bij 25 j. huwelijk Linders-Smits 19.00 Deken Loonen, Wim Janssen (namens de buurt), overl. ouders Custers-Peeters en Jan Custers. MISDIENAARSBEURTEN Zaterdag 19.00 Bram Broeren, Frank v.d. Boogaard, Emiel Truijen, Rob Kessels Zondag 8.30 Nicole v.d. Burgt, Mariska Utjens, Helga Thielen, Maud van Arsen 10.00 Elles Lenssen, Monique v.d. Pas, Wendy Janssen, Mirjan Janssen TER OVERWEGING - vervangend preekje. Ik herinner me nog dat ik jaren geleden op een vakantiedag ergens in een klein, oud winkeltje kwam. En boven de toonbank hing een bordje met dit opschrift: "Zwemmen in het geld hoeft niet, maar pootjebaden is wel lekker". Die man van het winkeltje moest sappelen voor zijn brood, was zeer aktief, maar hij raakte niet bezeten. Je kon aan hem zien dat hij genoot van het leven, met volle teugen en hij zal dan ook een prima nachtrust gehad hebben. Een man die kon relativeren en de betrekkelijkheid van geld, luxe, positie en aanzien onder ogen durfde zien. Een man met een bijbelse visie. Al ons zorgen en al ons werken en sjouwen, zegt de Prediker van de bijbel, dat is prachtig, maar het leven is meer dan dat. En Jezus is het daar helemaal mee eens zoals blijkt uit een van zijn parabels in het evangelie. De man in het evangelie wil nog grotere schuren bouwen en vol stoppen met koren, boordevol. Dan kan hij straks uitrusten en gaan genieten. En om dat te bereiken werkt hij iedere dag zoveel extra uren over. Er blijft geen tijd meer over voor zijn vrouw en kinderen, mensen om hem heen ziet hij niet meer staan; hij heeft geen tijd meer om naar hen te luisteren. De man leeft dagelijks in angst, want hij is bang straks niet genoeg voor zichzelf te hebben om te genieten. Vandaag weet hij niet te leven en voor het leven van morgen is hij bang. God is blijkbaar niet zo'n voorstander van dat werken om als maar je positie te verbeteren, koste wat het kost. Hij houdt niet van dat streven naar steeds hogere banen, meer aan zien. Op je tenen lopen is ongezond en ongemakkelijk; het is lastig en vermoeiend tot je er uiteindelijk bij neervalt. En wat dan? We leven toch niet om te werken? Of zijn we mensen die steeds

Oostrum's Weekblad | 1988 | | pagina 3