16 rechtsbuiten Steeghs (wie ook alweer?) de gelijkmaker inschie ten. Onhoudbaar voor de vijfde keeper, die we dit seizoen tus sen de palen hebben staan, als ik me niet vergis. Ook het 10- talwat nu tot taak had om snel van die gelijke stand af te komen, was weer op 3 plaatsen gewijzigd! De verslaggever meent zich te herinneren, dat er voor de kompetitie voor elke groep (lees elftal) minimaal 15 spelers beschikbaar waren. Vanwaar dat geschuif tussen de verschillende elftallen, zo vraagt een eenvoudig journalist zich hardop af. Deze hele ontwikkeling is slecht voor de stabiliteit en zodoende op den duur voor het uiteindelijke resultaat (denk aan de feestavond - wie wel en wie niet uitnodigen!). Als ik naar buiten kijk, zie ik de tak ken en bladeren in het rond vliegen. "Wild" weer! (Auteurs rechten Heine) Och ja, we hadden het over de voetbal.wedstrijd D.I.S. 4 - O.V.V. 4. Stand 1-1. Daarna drong Oostrum sterk aan en maakte via de voet van H. Jeucken 1-2. Rust en thee (lekker warm trouwens) De tweede 45 minuten werden gekenmerkt door voetbal van de on derste plank (soms onderste grond)Gelukkig kwamen er nog en kele fraaie aanvallen uit. Eén ervan werd via Beka naar Eli geplaatst. Deze legde op zijn beurt de bal op het hoofd van Henri.... Kessels kopte de bal netjes binnen, 1-3. Over en uit; 2 punten rijker. Volgende week oefenen tegen Volharding en dan weer kompetitie. Hopelijk met een ongewijzigd elftal (13 tal)Dat moet toch mogelijk zijn, heren. Tot dan. Beka T01P1_4_-_00STRUM_61_-_1_(1=0) Het is Oostrum 6 gelukt om het ongeslagen record van drie weken met een week te verlengen door het behaalde gelijkspel in Tien- ray. Oostrum startte overdonderend en de eerste vijf minuten had Tienray alleen het nakijken maar na die vijf minuten was het overwicht van Oostrum afgelopen en was het Tienray dat het heft in handen nam. Gelukkig stond onze verdediging, met een hoofdrol voor onze doelman Jos Custers, goed te verdedigen. Maar ook zij konden het niet verhelpen, dat Tienray, halverwege de eerste helft, op voorsprong kwam toen een middenvelder vrij kon opkomen en onhoudbaar inschoot. Na dit doelpunt bleef Oostrum het proberen maar onze voorhoede was met een score van boven de 130 wat aan de hoge kant (ik bedoel hierbij de leef tijd van die twee, sorry drie personen en niet het aantal doel punten dat ze gemaakt hadden) Ook na de rust probeerde Oostrum van alles maar doordat de voor hoede een te kleine vuist kon maken, bleven de aanvallen vruch teloos. Onze leiders hadden dit euvel ook gezien en besloten meer kracht in de spits te brengen door onze laatste man daar

Oostrum's Weekblad | 1986 | | pagina 16