weest doch zondag leek het of niets lukte en iedereen stond te
kijken wat er gebeurde in de toch harde wedstrijd, waarin de
scheidsrechter niet al te goed oplette.
Een paar minuten voor rust was het een Ysselsteyn-aanvaller die
de bal ruw veroverde en 3-0 maakte.
Hier had de scheidsrechter zeker iets moeten doen, maar het
fluitsignaal bleef helaas uit.
Na de rust ging het iets beter, maar een beetje voetbal was
niet mogelijk en was het de goedspelende Pieter Verhagen die
een nog grotere achterstand voorkwam.
Na deze wedstrijd heeft iedereen toch wat geleerd, en wel hoe
het zeker niet moet. Volgende week proberen we het weer opnieuw
en zullen we te gast zijn in Lottum.
Tot dan'.
14e GRAP.
LEUNEN 7 - OOSTRUM 5
Eindelijk is het er dan toch van gekomen, na verschillende
keren te zijn afgelast hebben we nu dan alvast een keer tegen
Leunen kunnen voetballen. En zoals de uitslag laat zien, niet
onverdienstelijk, en zeker niet voor Gradje Vollenberg want
die scoorde het doelpunt.
Gezien de uitslagen en de stand op de ranglijst leek het geen
gemakkelijke opgave te worden voor ons vijfde, maar toch was
het Oostrum dat het beste uit de startblokken kwam en voordat
Leunen warm gedraaid was, was het de nu al reeds in topvorm
verkerende Hatendonkstraat dat voor de eerste koude douche
zorgde.(de tweede kregen zij, en dat is niet zo erg, maar ook
wij na de wedstrijd).
Bij dit doelpunt moeten 3 namen genoemd worden van spelers uit
de Hatendonkstraaten wel Henk Claessen hij was het die op
links doorbrak en de voorzet gaf, de tweede is Hans Langen-
huizen, want omdat hij er niet was stond de derde nl. Gradje
Vollenberg in de voorste linie en die laatste was het die was
meegekomen en op het juiste moment zijn bewaker en de laatste
man op pure snelheid voorbij stormde en keihard laag onhoud
baar inknalde. Even nog een korte samenvatting; Henk zette
voor en Gradje maakte het af.
Ook na dit doelpunt bleven de betere kansen voor ons, maar een
doelpunt gescoord uit een vrije trap door René van Lieshout
werd afgekeurd omdat Ton Kessels tegen de Leunse goalie geduwd
werd. (door een Leunse speler!).
Na een half uur spelen werd Leunen steeds sterker en zag voor
al kansen liggen bij verre trappen naar voren waarbij onze
verdediging meestal op moest letten en vooral op moest kijken
tegen de Leunse aanvallersEnkele keren wist Wil Coopmans er
ger te voorkomen, maar toch moest hij een keer wijken toen hij
15