hoekschoppen. Twintig minuten voor tijd was het opnieuw Theo v.
d. Venne die nu uit een voorzet van John Wilmsen scoorde. 2-1.
Op dat moment hadden we eigenlijk door moeten drukken omdat een
stand van 5-1 beter de veldverhouding had weergegeven, maar er
sloop wat angst in het spel zodat zowaar Sparta wat kleine kans
jes kreeg. Oostrum behaalde dus een verdiende overwinning met
bij vlagen mooi voetbal. Zondag mogen we nog een keer de wei in
en wel tegen Wittenhorst in Horst.
Vanaf deze plaats wensen wij iedereen prettige feestdagen.
lle_G1R1A1P1
WANSSUM_4_-_00STRUM_5^__3-2__(2-l)
We vertrokken met knikkende knieën (ook vanwege de ouderdom)
maar konden met opgeheven hoofd huiswaarts keren na de konfron-
tatie met onze koploper.
Opgepept door de beloofde nattigheid voor een resultaat onder
de tien, begonnen wij onze wedstrijd tegen Wanssum. Door het
wegvallen van 3 man uit onze verdediging kwam leider Gerrit Hen
driks met een fraai alternatief, maar niet alleen de verdedigers
waren anders, maar ook de doelpuntenmakers waren vandaag anders.
In het begin wisten wij nog iedere aanval van Wanssum af te
slaan, maar dat het verder een kwestie van tijd was, dat Wans
sum op voorsprong kwam wist iedereen. En zo kwam het dan ook na
ongeveer een kwartier spelen onze doelman WIL Coopmans zijn eer
ste gang naar het net mocht maken en toen tien minuten later de
tweede treffer in de touwen hing, was het alleen maar wachten
tot het einde om te tellen tot hoeveel treffers ze waren geko
men. Toch zou dit rekensommetje voor Wanssum niet opgaan, want
Oostrum vocht met de moed der wanhoop en bij een van deze uit
vallen kreeg Oostrura een vrije trap, te nemen in de buurt van
de hoekvlag. Math Kessels zette zich achter de bal en bracht
het leder voor het doel. Terwijl er al enkele dachten dat de
vrije trap slecht genomen was, bedacht Ruud Engels zich geen
seconde en nam de bal meteen op de schoen en toen hij de ogen
weer opende zag hij het net nog nawapperen, 2-1. Dit was tevens
de ruststand.
Na de rust werd de druk op het Oostrumse doel nog groter, maar
de verdediging stond goed en die ongeveer vijf keer dat er toch
een speler alleen op onze doelman afkwam, werd rustig geklaard
door onze doelman of klungelig verprutst door onze tegenstanders.
Toch moest Wil nog eenmaal naar het net, maar dit was dan ook de
laatste keer. Het laatste wapenfeit van deze wedstrijd was toch
weer voor Oostrum en wederom uit een vrije trap. Ditmaal werd
hij genomen door Ton Kessels en was het Henk Claassens die de
bal inkopte, 3-2. Met nog vijf minuten te gaan probeerden wij
18
