MISDIENAARSBEURTEN
Zaterdag:: 19.00 u, Ronald Hoex - Michel Ghielen - Willem
Vollenberg - Ronny Reijnders
Zondag 8.30 u. Ron Versleijen - Robin Oudenhoven - Sjonnie
van Cuijck - Coen Litjens
lOoOO u. Clemens Weijs - Wilbert Kusters - Bas
Kiinen - Harm van Huet
Vrijdag 14.30 u. Sander Martens - Clemens Weijs
WIE_G0D_EERT^_RISKEERT
Een pastoor van een uitstervend dorp had nog drie parochianen
over. Voor zijn dood riep hij hen alle drie aan zijn sterfbed,
en hij sprak hen toe: "Ik heb nu lang genoeg geleefd en ge
preekt, vanaf nu moeten jullie het zelf doen; ga de wereld in,
doe je best en bedenk, dat je eens verantwoording zult moeten
afleggen"
Toen stierf de pastoor. Zijn drie parochianen begroeven hem en
gingen ieder huns weegs.
De eerste parochiaan - zij was toevallig een vrouw - leefde zo
als de wijze vrouw van het oude testament: werkend en zorgend,
de Heer vrezend in hele praktische dingen, in een volledige
dagtaak, binnen en buitenshuis.
Dat werd haar door de wereld niet in dank afgenomen, want de
wereld had het werken en het zorgen uit zijn agenda geschrapt en
op iedere bladzijde geschreven: "Pluk de dag" en "kom op voor
jezelf"
De tweede parochiaan - hij was toevallig een man - leefde, naar
het woord van de apostel, niet in de duisternis, maar als een
kind van het licht, een kind van de dag. Hij keek dus met open
ogen de wereld in, hij zag het kwaad en hij noemde het bij name.
Dat bracht hem in botsing met de wereld, want de wereld zei:
"Met zo'n mentaliteit gooi je alles in onze wereld in de war;
wees wijzer of we zullen je wijzer mdken"
De derde parochiaan - zij of hij, vlees of vis? - besloot niets
te doen, behalve voor de rest van zijn leven naar de televisie
te kijken0 Hij zag alle programma's, hij zag de werkende vrou
wen en de gelovige mannen, hij zag onze rumoerige wereld als
in een film aan zijn oog voorbijgaan, en hij zei: "Allemaal
uitsloverijik maak mijn handen niet vuil".
Toen kwamen de drie te sterven. Ze stonden voor de hemelpoort
en Petrus deed open. De eerste deed haar relaas, ze zei:"Ik
had nog meer willen doen, maar de wereld was hard en meedogen
loos". Maar Petrus zei: "Treed binnen in de vreugde van Uw Heer".
De tweede sprak: "Ik had nog meer willen doen, maar velen be
letten mij nieuwe wegen te gaan". Maar Petrus zeiï"Treed binnen
in de vreugde van uw Heer"
Toen trad de derde naar voren, en hij sprak tot Petrus: "Ziehier
