meer; zo hard deed hij z'n best. Totdat de bom barstte, en zij
hem naar zijn hoofd slingerde dat hij niets meer om haar gaf.
Nooit was hij meer bij haar. Tijd om te praten of om gewoon ge
zellig bij elkaar te zijn was er niet meer. Vreemden waren ze
voor elkaar! Stomverbaasd keek hij haar aan. Ze had toch geen
geld tekort. Hij werkte toch voor haar!
Wat hier gebeurde is ook het geval met mensen die nooit aandacht
hebben voor God, die nooit bidden, nooit de kerk eens binnen
gaan. "Ja", zeggen ze: "Maar ik doe toch mijn best? Ik geef
ieder het zijne, en wat voor verkeerds doe ik dan?"
Ze doen zoveel, en ze doen zoveel goeds. Maar één ding ontbreekt
er vaak aan: ze zouden iets minder moeten doen, en wat meer
aandacht moeten besteden aan God zelf. Anders groeien ze mijlen
ver van elkaar af. En zou dat de bedoeling zijn?
HET ANGELUS-KLOKJE^
Enkele weken heeft het niet geluid; nu functioneert het weer.
Wanneer het angelus-klokje geluid wordt, dan hoort U eerst
drie keer een paar slagen, daarna luidt de klok iets langer.
Je hoort kinderen dan wel 'ns zeggen: wat slaat die klok
vreemd om 12 uur! De angelusklok werd vroeger in iedere pa
rochie dagelijks geluid. Minstens 's middags om 12 uur, maar
ook 's morgens en 's avonds. En wanneer het angelus geluid
werd, dan bad men - waar men ook was - het bekende gebed:
"het engele des Heren". (Angelus: is het latijnse woord voor:
engel)
Bij de eerste slagen van het klokje bad men:"De engel des
Heren heeft aan Maria geboodschapt; en zij heeft ontvangen van
de heilige Geest". Bij de tweede serie slagen van het klokje
bad men: "Zie de dienstmaagd des Heren. Mij geschiede naar
uw woord". En bij de derde serie slagen van de klok bad men:
"En het Woord is vlees geworden, en het heeft onder ons ge
woond"
Wanneer daarna de klok even door ging luiden dan bad men:
"Bid voor ons heilige moeder van God, opdat wij de beloften
van Christus waardig worden. Heer, wij hebben door de bood
schap van de engel, de menswording van Christus Uw Zoon leren
kennen; wij bidden U: stort uw genade in onze harten, opdat wij
door zijn lijden en kruis gebracht worden tot de heerlijkheid
van de verrijzenis; door diezelfde Christus, onze Heer. Amen.
Zo hield men het centrale punt van ons geloof levend in het
gewone leven van iedere dag. Want over dit centrale punt van
ons geloof gaat het in dit gebed.
Wanneer U ons angelusklokje 's middags om 12 uur en 's avonds
om 6 uur eens hoort, denkt U hier dan maar eens aan.
Wat betreft ons Gemengd Koor hebben we hoegenaamd niets gemerkt
3
OEMENGD_ KERKE LI JK_ZANGKOOR^ JJEDANKT_
