doelpuntenfestijndoch de thuisclub liet de teugels vieren.
In de 80e en 82e minuut zorgde Hans Fleurkens weer voor opleving
door in zijn eentje nummer 3 en 4 in de touwen te prikken, 4-0.
Ook de gasten kregen hun doelpunt toen de Oostrumse verdediging
even niet attent reageerde slaagde Roosen er in de eer voor
Venlo te redden, 4-1. 5 Minuten voor tijd bracht Tonny Poels met
een harde knal het doelsaldo op 5-1 en bezorgde de thuisploeg
een ruime overwinning, die gezien de vele mogelijkheden nog ma
ger uitviel.
WITTENH0RST_5_-_00STRUM_22_-_l
Ook deze zondag lukte het Oostrum 2 niet om een punt te bemach
tigen en wordt de kans op het behoudt van een plaats in de twee
de klasse nu wel erg klein. Ook nu weer waren er voldoende kan
sen maar het laatste tikje ontbrak weer eens een keer.
In de eerste helft ging het spel op en neer, waarbij er aan
beide zijden enkele goede kansen gecreeërd werden. Zo kon Wit-
tenhorst al na een klein kwartier scoren toen een goede en
snelle aanval met het hoofd bekwaam werd afgerond (1-0). Maar
ook aan de andere zijde waren er goede kansen en was het enkele
malen een kwestie van centimeters of we hadden met een gelijke
stand kunnen gaan rusten. Doordat er of niet goed gemikt werd
of de goal niet op de goede plaats stond, gingen we met een
1-0 achterstand rusten en waren we van plan om er in de tweede
helft het beste van te maken.
De tweede helft startte met een aanvallend Oostrum en met be
ter voetbal dan dat van de eerste periode. Het wachten was nu
op de gelijkmaker en dit geduld werd na ongeveer een klein
half uur beloond toen een goed uitgespeelde aanval door Guus
Muyres van dichtbij afgerond werd (1-1). Nadat het gooien van
zand op verzoek van de scheidsrechter gestaakt werd kon er
weer afgetrapt worden. Oostrum ging op jacht naar een tweede
treffer waarbij de counters van Wittenhorst zeer gevaarlijk
bleven. Uit een van deze counters kon Wittenhorst met een beet
je geluk wederom een voorsprong nemen en deze keer bleef het
zand op de plaats liggen waar het thuis hoort. Oostrum probeer
de het nog wel en ondanks het feit dat de af en toe vreemd
fluitende scheidsrechter (misschien wat zand in de ogen gekre
gen?) enkele minuten langer liet spelen, slaagde men er niet in
om de dik verdiende gelijkmaker te scoren.
Met nog enkele wedstrijden te spelen is er nog een doel dat be
reikt moet worden. Als er aan (tijdelijk) afscheid genomen
moet worden van de tweede klasse kan dit ook op een waardige
manier met bijvoorbeeld enkele overwinningen.
Tweede Paasdag na het eieren zoeken zullen we wel weer zien.
I
