De mens zelf staat op zijn kop. Want ondersteboven komt hij de wereld binnen. Hij duikt erin, kopje onder. Hij wordt opgevangen door mensenhanden die hem verwachten. Op enkele miniuten tijds moet het kind verhuizen van de warmte en de geborgenheid van de moederschoot naar die harde, rumoerige wereld: naar handen, die het brengen waar het niet zijn wil. Het moet die beschermende en beschuttende wereld loslaten, om apart te gaan bestaan, in een onbekende ruimte. En wat gebeurt er niet in het leven van die ouders Lichamelijk draagt de vrouw wel haar zwangerschap, en bij de geboorte is het, "haar" uur, maar toch is het het echtpaar dat samen in verwachting is van hun kindje. Een kind het leven schenken, het opnemen en opvoeden, behoren tot de grote levenservaringen én van de vrouw én van de man. Het is een levensopgave die ze samen te dragen hebben, die hen gaat omvormen en hun de kans biedt rijker mens te worden. Elk kind dat ter wereld komt heeft zijn eigen voorgeschiedenis. Niet alleen hebben zich maandenlang dingen afgespeeld in het lichaam van de vrouw, zij wordt ook - als haar uur gekomen is - MOEDER. Maar ouders-in-verwachting zijn ook op zeer persoonlijke wijze naar dit gebeuren toegegroeid. Zij zijn in blijde ver wachting, want er is een kind op komst. Zij zijn met hun gedachten, hun wensen en hun gevoelens al heel lang bezig met dit mensenkind dat zij zichzelf toewensen. Hoeveel heimelijke dromen en angstige verwachtingen leven er niet bij hen Er samen over gedacht, gevraagd en gesproken: "wat zal het zijn - een jongen of een meisje -" Het zal toch wel gezond zijn ik hoop dat alles goed gaat... Voordat men spreken kan mét dit kind, is er al lang gesproken óver dit kind. Nog vóór de geboorte was dit kind al het onder werp van vele gesprekken. Met hoeveel zorg wordt een naam be dacht en uitgedacht Hoe doodernstig kunnen toekomstige ouders bezig zijn met het kiezen van een naam. "Mocht het een jongen zijn, dan...-, een meisjedan En door het kiezen van peter en meter wordt reedsvóór de ge boorte het kind ingeordend in een verwantschap: het krijgt al zijn unieke plaats in de familie toebedeeld. Zo krijgt het kind dat op komst is, stilaan gestalte binnen de verwachtingen van de ouders Zonder dan nog te spreken van al die materiële dingen die zo nodig zijn. De meeste jonge ouders zitten al vanaf het begin van de zwangerschap op hete kolen om aan de baby-uitzet van hun eersteling te beginnen. Het wiegje, de luiers, de lakentjes en dekentjes, de hemdjes en truitjes enz. Het is alsof ze het ogenblik van de geboorte wat dichterbij willen brengen door iets te breien, te haken of in

Oostrum's Weekblad | 1980 | | pagina 9