ge start gegeven. Ze zijn onvergetelijk. Zondag was het hun
(feest)dag.
HET KOSTBAARSTE^(een_joodsverhaal)
Een man en een vrouw gingen naar de rabbijn en vroegen of hij
hen wilde scheiden. De rabbijn zei: Jullie huwelijk is gevierd
met een groot feest, de scheiding zal op dezelfde wijze gevierd
worden! En zo gebeurde.
Toen het festijn ten einde liep, bepaalde de rabbijn: Laat de
vrouw gaan naar het huis van haar ouders, maar ze mag het kost
baarste uit de woning kiezen om mee te nemen.
Er was veel gegeten en gedronken. Ook de man had veel gedronken,
want er was een groot verdriet op de bodem van zijn ziel. Hij
viel om middernacht in een diepe slaap. Toen hij de volgende
ochtend wakker werd, merkte hij tot zijn verbazing, dat hij zich
bevond in het huis van zijn schoonvader. Zijn vrouw had het kost
baarste uitgekozen en meegenomen, zoals de rabbijn bepaald had.
En wéér riepen zij alle vrienden en buren bijeen en wéér werd
er bruiloft gevierd!
VAKANTIE
Nog één dag en het wordt stil in en om de school; de grote va
kantie voor de kinderen is dan weer aangebroken. Dat betekent
dan ook, dat velen van ons in diezelfde tijd hun welverdiende
vakantie nemen. Velen kunnen dan niet meer rustig thuis zitten.
Ons zwerversbloed schijnt ineens zijn kop op te steken. Ieder
gaat op zoek naar een stukje paradijs, met zijn huis op wielen,
zijn auto, zijn fiets, met of zonder tent, rollend langs de we
gen of glijdend over het water. Sommigen kunnen zich de weelde
veroorloven heel de vakantie met hun kinderen door te brengen
in Gods wonderlijk mooie natuur, anderen zullen zich tot een
paar weken, een paar dagen moeten beperken. Het is een weldaad
in deze jachtende tijd, we gunnen dat graag iedereen en eigen
lijk zou het voor iedereen mogelijk moeten zijn. Ik hoop in ie
der geval dat het voor U allen, ver weg of dichtbij of in Uw
eigen huisje, een heerlijke vakantietijd mag worden; een tijd
zonder zorgen, een tijd van ontspanning; want dat is toch de
eigenlijke betekenis van vakantie: vrij zijn, vrij van drukken
de zorgen, vrij voor heel veel fijne zaken en vrij voor an
deren, een tijd om meer aandacht aan elkaar te schenken en er
voor elkaar te zijn. Laten we in de vakantie, waar we ook zijn,
tijd hebben voor God en kerk, als een "dank U" voor al het fij
ne, waarvan we mogen profiteren.
Onder de vakantie gaan de diensten in onze kerk normaal door,
alleen wordt er gedurende die tijd niet gepreekt en ons zang
koor zal ook niet in zijn normale sterkte optreden; zij hebben
ook recht op vakantie en ik vind het al geweldig, dat zij wil
len proberen om iedere zondag de gezongen Hoogmis te laten door
gaan. 5
