Maar eindelijk kwam toch de dag waarop de muren gedicht
en gepleisterd waren en het dak hersteld was. Toch moest
er nog een heel apart karweitje geklaard worden..
Een groot Christusbeeld was ook door het bombardement
getroffen, en de brokstukken lagen nog op een hoop in de
kerk» Enkele dorpsbewoners en enkele soldaten gingen
aan het werk en na enkele dagen stond het beeld weer op
zijn voetstuk» Het zag er weer volkomen gaaf uit, maar
de handen ontbraken en ze waren ook niet te vinden»
Kerk en beeld kregen veel bekijks» Welke amerikaanse sol
daat het geweest is.,, is niet bekend, maar de man had op
het voetstuk onder het gehandicapte beeld wel een heel
goede tekst aangebracht: Ik heb geen andere handen dan die
van jullie»
GEBED VAN EEN JONGERE:
Vader,
ik vraag me af
wat Je van ons, mensen, wel denkt?
Had Je niet een grotere droom,
een hogere verwachting?
In deze rotmaatschappij
waarin alleen het geld nog telt
wordt de mens verdrongen,
worden waarden zoals liefde, vriendschap
totaal kapot gemaakt»
Het wordt tijd er
aandacht aan te schenken»
Als ik alleen nog maar
mijn leefwereld je bekijk:
leerkrachten voor wie de stof het belangrijkste is
ruzies om onbenulligheden
prestatiezucht:
ja, dan ben ik beschaamd!
Jouw droom, die zo mooi is
spat dan als een zeepbel uit elkaar»
Is er dan nog HOOP?
GEDICHT VAN GENE COLE»
"Laat mij een zegen voor de wereld zijn"
Ik ben het kind
De hele wereld wacht op mij
de hele wereld kijkt toe: wat zal er van mij worden:
de beschaving ligt in de weegschaal
Want v/at ben ik,
- k -
