Vroeger zagen we onze moeders een groot rond brood voor haar
buik houden en er met een mes doorjagen, Sn dat mes werd;
als liet bot werd, op de slijpsteen geslepen. Maar wat ik nu
zo vreemd vind? Tegenwoordig komen we altijd tijd te kort,
een dag is veel te kort, want we moeten dit of dat nog doen.
De tijd vanaf het aflopen van de elektrische wekkerradio tot
het moment dat we onder de elektrische deken kruipen is al
tijd weer te kort. Allemaal jagen en jakkeren, geen rust in
ons lijf. Het is bij de dokter tegenwoordig toch veel druk
ker in de wachtkamer dan vroeger* Kijk, en dat is dan weer
niet zo best. Elektriciteit? Sen pracht uitvinding, iets wat
veel gemakken geeft iets wat niet meer uit onze moderne staat
is weg te denken. Maar zonder de mens zou elektriciteit niet
kunnen bestaan, want wij zijn het die de knop van het licht
moeten omdraaien, omdat dat niet vanzelf gaat en dat is
maar goed ook
OUDERS AVOND SEKSTE COMMITNIS
Wilt U alvast noteren dat de eerste oudersavond voor de eer
ste communie van de kinderen van de tweede klas plaatsvindt
op dinsdag 9 oktober om 20,00 uur in de gemeenschapsruimte
van onze school,
ZONDAG a.s. NATIONALE ZIEKENDAG
Bij het zilveren bestaansfeest van "DE ZONNEBLOEM1' in 197^
is voor het eerst de Nationale Ziekendag gehouden. Sindsdien
is de tweede zondag van september een begrip geworden. Die
dag gaat zoiets worden als moederdag en vaderdag. Aandacht
voor zieken is gezond! Zolang je gezond bent, sta je meest
al niet stil bij de ziekte van anderen. Realiseren wij ons
voldoende dat zij door hun handicap beperkt zijn in hun be
wegingsvrijheid en in hun onafhankelijkheid? Dat heel wat
contacten hen ontvallen en dat zij zich soms in de kou voe
len staan, omdat collega's het laten afweten? Dat het gevoel,
er niet meer hij te horen, hen mistroostig kan maken, dat
heel wat verlangens de grond worden ingeboord en dat het
idee- van niets meer te kunnen presteren, zwaar kan drukken?
•Het is gezond aan zieken te denken. Wij horen bij elkaar. Wij
zijn er voor elkaar. Zij horen tot de samenleving. Verkeer
met gezonden kan zieken heter maken, al wil dat niet altijd
zeggen lichamelijk herstel. En omgekeerd kunnen gezonden er
"beter" van worden door met zieken om te gaan. Zij beschik
ken meestal over de nodige tijd om naar anderen te luiste
ren, door hun kwaal hebben zij vaak dieper het leven leren
kennen en daaraan wijsheid opgedaan. Ze zien soms vanuit
- 3 -
