"ALS HET WEER EENS OORLOG WERD» dan zouden de mensen wel weer gaan bidden, zei een mevrouw» Misschien heeft ze gelijk» Maar ik ben daar nog niet zo zeker van» Bovendien: laat het maar nooit meer oorlog- worden» Alstublief nooit meer» Zij die een of meerdere oorlogen hebben meegemaakt, zullen dit wel onderstrepen» Er zit natuurlijk wel een grond van waarheid in als Je zegt: Nood leert bidden» Als Je in uiterste nood zit, dan ga Je natuurlijk gemakkelijk om uitkomst naar God» Jezus zei trouwens:"Kom naar Mij als Je belast en beladen bent!" Doen dus! Maar als Je persé in uiterste nood moet zitten om te bid den» Of anders gezegd: als Je Je alleen maar tot God wendt om er, dank zij God, zelf beter van te worden dan lijkt het misschien wel of het Je niet om God zélf gaat» Hij wil persé dat Je Hem zélf zoekt» Hij zélf is meer dan de moeite waard» In alle opzichten is Hij: het einde» Hij is niet een hulpmiddeltje voor mensen die er zelf beter van willen worden» Hij is niet degene die we voorons eigen karretje kunnen spannen» Integendeel: wij moeten ons vóór de wagen van God spannen» Hij lijkt soms wel, zegt de bijbel, een Jaloerse God; een Jaloerse echt genoot die ons helemaal opeist» Uitei ndeliJk gaat het om Hem, niet om ons» Vroeger leer den we het al in de tien geboden van buiten:"Gij zult Mij alleen aanbidden en Mij Doven alles beminnen!" En ook heb ben we te horen gekregen: niet Jullie hebben Mij uitge kozen, maar Ik Jullie!" Steken we in onze zak! V/at dat betreft is God misschien erg veeleisend» Maar Hij zet ons op de Juiste plaats: de tweede plaats» Hém komt alle eer toe; wij zijn Zijn knechtjes» En het mooie van het hele geval is, dat daarin nu Juist ons geluk gelegen is» Als we niet meer op de eerste plaats ons zelf zoeken, maar ons helemaal overgeven aan Hem (ook als we iets te viagen hebben)dan hebben we iemand gevonden waarvan Je kunt zeggen: nu heb ik een bron aangeboord waar ik voor altijd mijn geluk kan vinden» Mochten we in nood geraken, laten we dan altijd vol ver- brouwen naar God gaan en Hem alles voorleggen» Laat ons er dan bij voegen: Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede» Laat mij niet me zelf zoeken maar U» En het zal God heel wat waard zijn zo'n gelovig gebed te verhoren» Het strekt Hem tot eer! - -

Oostrum's Weekblad | 1978 | | pagina 5