Daar kwam de kat de bakkerij binnen., Hij dreef het muisje in
een hoek en v/ilcle het opeten met huis en haar» Maar het muis
je piepte zo vriendelijk als het maar piepen kon: "Eet me
niet op, lieve kat, dat zal me zo'n pijn doen» Eet liever
v/at van die verse broodjes, die voelen zo iets niet". "Je
hebt gelijk", zei de kat, "om de lieve vrede zal ik doen
v/at je zegt". Hij liep naar de broodjes en at zijn buikje
rond. En de muis liet hij lopen. Toen kv/am de hond de bak
kerij binnen. Hij joeg de kat in het rond en wilde hem bij
ten. Maar de kat zei met zijn liefste katte-stem:"Bijt me
niet, lieve hond, dat zal me zo'n pijn doen. Bijt liever in
de meelzak, v/ant die voelt er toch niets van". "Je hebt ge
lijk", zei de hond, "om de lieve vrede zal ik doen v/at je
zegt". Hij liop naar de meelzak en beet er een groot gat in.
Maar de bakker was er ook nog. Hij kwam de bakkerij in er-
zag dadelijk, het grote gat in de meelzak. Hij werd heel
boos, nam zijn knuppel en stoof op de hond af. Maar de hond
zei met zijn liefste honde-stem:"Sla me niet, lief bakkertje
dat zal me zo'n pijn doen. Sla liever v/at op uw matras, als'
u wilt slaan. Uw matras voelt zo- iets niet"..
Maar kijk.het boze bakkertje begreep het niet.
Hij dacht: "waarom moet ik mijn matras feaan slaan, als ik
boos ben op mijn hond
Daarom sloeg hij zijn hond met de knuppel en hij trok er
zich niets van aan, dat het pijn deed. Toen dacht de hond.:,
de bakker heeft mij geslagen; nu bijt ik de kat. En de kat
vond: de hond. heeft mij gebeten; nu mag ik de muis'..wél
opeten. En de muis.at nog gauw de kakkerlak op, voordat
hij in de buik van de kat verdween. En zo is het gebleven.
De mensen en dieren zijn dikwijls heel onaardig tegen el
kaar. Ze doen elkaar verdriet. Ze plagen elkaar. Ze be
dreigen elkaar in hun bestaan. Bijna was het goed op onze
aarde. Waarom het niet lukte, dat weten jullie nu.
Voelen jullie de les van dit verhaal Werk mede aan de
vrede.
Uw past«or.
