We vieren het leven als het Pasen is. Het is voor hen die al het voorrecht hebben om het leven met smaak te kunnen genieten, maar ook voor hen die het nog moeten doen met een hevig verlangen om spoedig alle zwarigheid af te kunnen gooien en opgelucht adem te kunnen halen. Pasen is een feest voor hen die hun hoop stellen op dit leven én voor hen die méér verwachten: die geloven dat dit nog niet het échte leven is, Pasen is als de prachtige vlinder die de dode cocon openbreekt en flad dert van de ene genieting naar de andereHet is het leven dat in allerlei vormen de dode grond openscheurt en uitbarst in uitbundigheid» Pasen is het graf waaruit het leven komt. Het is de zekerheid dat het leven het altijd zal winnen van de dood en dat het goede het zal winnen van het kwaad. Sn we hebben de overtuiging dat er Iemand is die ons dit gunt en tot wie we - desnoods woordeloos - kunnen zeggen: dank U wel voor het leven; dank U voor het échte leven; geef het mij om door de cocon heen te kunnen breken; dat het voor mij iedere dag Pasen is. Dit wens ik U allen. UW PASTOOR. Geen enkele samenleving is mogelijk zonder dat iedereen in die samenleving rekening probeert te houden met de belangen van anderen. Uit diverse klachten, ingediend bij het Werkcomité blijkt dit ook nodig te zijn in de omgeving van de Oude Watermolen. Dit terrein schijnt erg in trek te zijn voor een aantal mensen die een hond als huisdier hebben. Een wandeling aan de lijn tot aan het open veld, dan de lijn los en wat kan so'n beest daar dan heerlijk hollen! Helaas is dit niet het enige wat zo'n hond daar doet, maar dat is het beest niet kwalijk te nemen. En voor de eigenaar lijkt het zo1n heerlijk terrein daarvoor. Dit lijkt echter maar zo! Want de Oude Watermolen en omgeving is toevallig ook speelplaats voor de kinderen. (V/ij hopen zelfs binnenkort op een bijdrage van de gemeente voor dit doel). Hoe deze kinde ren soms thuis komen is niet zo erg moeilijk voor te stellen. En wat misschien nog belangrijker is dan dit thuis komen is de hygiene! Want niemand weet hoe lang deze kinderen misschien nog blijven spelen vóór dat ze naar huis gaan.Bij deze dus een duidelijk beroep op de hondenliefhebbers! HET werkcomité DE OUDE WATERMOLEN.

Oostrum's Weekblad | 1977 | | pagina 4