Ze deed een beroep op IJ allen en het was niet tevergeefs» Op 17 mei 1975, om 9 uur' 's morgens, kreeg ik bericht dat het wagentje er was op de school van de zuster» Met een hart vol bloheid kroop ik zo vlug ik kon naar de kleuterschool» Ik wist niet wat ik zag en nog minder hoe dit te gebruiken» Maar nu ik de eerste angst heb door staan nu voel ik mij zo rijk en zo blij. Nu kan ik mij vlug verplaatsen, nu kan ik ook iets zien van de stad hier waar ik nog nooit geweest was» Het gaat iedere dag beter en vlugger» Ik begin een nieuw leven. Geachte weldoeners, aan allen duizend maal dank voor de milde bijdragen. Ik kan helaas niets teruggeven, maar de goede God kan en zal U allen vergelden» Laten we voor elkaar bidden opdat het geschenk aan mij gegeven, mij steeds moge aansporen om mijn plichten te vervullen tegenover de kerk en mijn dierbaar vaderland. Nogmaals aan alle weldoeners heel, heel veel dank. Gegroet Gabriël Ola Anderen gelukkig maken is het meest waardevolle in ons leven en het maakt ook ons zelf gelukkige Niemand van U heeft Gabriël"01a ooit gezien, niemand van U kent hem, maar U hebt royaal gegeven en van harte ge geven omdat U van Uw dorpsgenote ZroTruus Poels wist, dat U een stakkerd echt gelukkig kon maken» Waarschijnlijk mist U het niet eens meer wat toen gegeven hebt, waarschijnlijk hebt er niet meer aan gedacht, maar deze Gabriel 01a, deze invalide jongen, zal iedere dag opnieuw als hij met zijn invalidewagentje naar school of stad rijdt, aan zijn onbekende vrienden in Oostrum denken en hen dankbaar blijvenB Voor deze invalide jongen, die nooit zal kunnenlopen, begint zoals hij schrijft, een nieuw leven en is overgeluk kig omdat hij een invalidewagentje heeft» En wij met onze gezonde benen0 c0, zijn we God daar ook dankbaar voor Achter in de kerk hangen 2 foto's van Gabriël- op de ene kruipt hij naar zijn wagentje, stralend van geluk - op de ander zit hij voor het eerst in zijn wagentje» Als U die foto's ziet, zult U ongetwijfeld zeggen: V/at zijn wij dan toch rijk» En U zult blij zijn dat U dit deze jongen mocht geven» Uw Pastoorr - --

Oostrum's Weekblad | 1975 | | pagina 4