4
De zomerkampen zijn er weer;
De afdeling jongerenpastoraal van het bisdom organiseert
Ook dit jaar weer zomerkampen voor katholieke jongens
en meisjes. Er zijn vier soorten kampen; MAK-jongeren
kampen voor jongens en meisjes van 8 tot 12 jaar. Als
derde kamp het MAK-survivalkamp voor jongens van 12
tot 15 jaar en als 4dü kamp voor meisjes van 12 tot 15 jaar.
Ze vinden plaats in juli. Plaatsen van bestemming zijn dit
Jaar. Tienray (meisjeskamp) Herkenbosch (jongerenkamp.
In Epen het meidenkamp en het MAK-survivelkamp. De programma's zijn
Afgestemd op de leeftifvan de kinderen. Er is een zeer goeddeiding. Naast
Veel sport en spel, is er ook aandacht voor catechese en gebed. Aanmelding
Of meer informatie; Bisdom Roennond, afdeling jongerenpastoraal tel. 0475,
386803. De Veulense jongeren hebben reeds een informatie folder ontvangen.
Een gesprek van een zieke;
Ik geef het gesprek schematischer weer dan het verliep. De pijn van vroeger
Voel je niet meer, maar toen was het natuurlijk ook een strijd. In de psalmen
staatGeef al uw zorgen over aan de Heer Jezus. Hij zal je leven dragen"
Ps. 55,23. Dat klink zo eenvoudig maar je moet het wel leren. Het is je be
kommernis loslaten. Dat is een hele kunst. Wij zijn gemakkelijk geneigd om
ons in onze moedeloosheid en ergernis en verbittering op te sluiten. Natuur
lijk hebben wij verdriet en angst. Als zij ons maar niet overheersen. Het vraagt
zelfs veel moed om onze zorgen te relativeren. God neemt onze lasten alleen
over, als wij die aan Hem geven. Zolang wij die zelf vasthouden, kan Hij ze
niet dragen. Ik zeg het gemakkelijk, ook vaak tegen mijzelf, maar het is wel
de weg. Dat was de weg vroeger al Toen voelden wij ook niet meteen dat God
onze lasten droeg. Dat constateerden wij pas achteraf. Toen wij vroeger onze
moeilijkheden ook hadden, leken wij er toen ook niet door heen te komen.
Pas naderhand bemerkten wij tot onze opluchting, dat de Heer ze wel over
genomen had. Zou het nu dan ook niet kunnen gebeuren
A
Heel Nederland was in de ban van MKZ.
Het maatschappelijk leven werd er zelfs door ontwricht. Gelukkig lijkt deze
vreselijke ziekte nu te.zijn overwonnen en begint het leven zich weer wat te
normaliseren. Toch blijft de spanning en de hoop dat er geen nieuwe gevallen
meer bijkomen, want dan pas kunnen we zeggen "het is voorbij". Het kerke
lijk pastoraal heeft hiervoor een permanente zorg en aandacht gehad en wil
deze zorg en aandacht voortzetten. Het is immers onze opdracht als christe-
17
