15
ER OVER PRATEN HELPT
Er staat een stevige wind en als ik de deur van de Telefonische Hulpdienst
achter me dicht trek moet ik even op adem komen. Letterlijk en figuurlijk.
Onwillekeurig krijg ik altijd een gejaagd gevoel van wind en de rust in de
telefoonkamer doet me dan ook goed.
Onrustig en gejaagd, zo klinkt ook de stem van de vrouw die ik een half uurtje later
aan de telefoon heb. 'Ik weet niet of u kinderen heeft' zegt ze 'maar ze halen me op
het ogenblik het bloed onder de nagels vandaan'.
Zijzelfheeft een dochter van 17 en twee zonen van 15 en 13 jaar. En de zonen zijn
hevig grenzen aan het verkennen. 'Ik weet wel dat ze aan het puberen zijn' verzucht
de moeder, 'en dat ze het niet gemakkelijk hebben met die temtamens en zo, maar ik
ben ook maar een mens'. Ik kan het me levendig voorstellen, uit eigen ervaring en
uit de verhalen in mijn omgeving.
Ze vertelt verontwaardigd over der uzies die de jongens samen hebben 'en als ik er
dan tussen kom, krijg ik ze natuurlijk allebei tegen me'. Over de opmerking 'ze
denken geloof ik dat ik hier ingehuurd ben als persoonlijk slaafje'.
'En dan weetje niet hoe je moet reageren, he?' vraag ik. zo komen we op onze eigen
onmacht als moeder zijnde. Je weet best dat dat verzet een fase is waar ze door heen
moeten. Je weet datje geduld moet hebben, maar je bent ook maar een mens. 'Ja',
verzucht ze 'en dan weet ik niet meer of ik het nu goed doe of niet, vooral omdat
mijn oudste hete lang niet zo erg had'. Ik vraag haar wat ze van mij verwacht. 'Ei
genlijk niets' zegt ze 'Ik wil het alleen maar even kwijt. Mijn man is druk met zijn
werk, die kan ik nu niet storen, en als ik het maar even heb kunnen vertellen lukt het
wel weer. Zo erg is het nou ook weer niet hoor. Ik bedoel, het gaat niet echt vericeerd
met ze'.
Ze is even stil en zegt dan wat lachend 'Mijn eigen moeder zegt dat ik nu eens voel
wat zij vroeger met me te stellen had, dus het zal er wel bij horen'.
Dat kan goed, maar dat wil nog niet zeggen dat het altijd gemakkelijk is om moeder
te zijn. Je wilt het beste voor je kinderen, je wilt ze behoeden voor gevaren en
misstappen. Maar je weet ook dat ze konsekwenties van hun eigen gedrag moeten
dragen, en wanneer moet je ze als kind en wanneer als volwassenen aanspreken?
We praten nog even door en ronden het gesprek dan af. 'He, bedankt' zegt ze 'ik heb
even bijgetankt, nu kan ik er weer tegen'. Als ik haar sterkte gewenst heb zit ik nog
even na te denken over mijn eigen worstelingen met mijn kinderen. En dat het
inderdaad goed doet als je daar gewoon eens over kunt praten.
De SOS Telefonische Hulpdienst is dag en nacht bereikbaar voor een gesprek
van mens tot mens. Het telefoonnummer is 077 - 3548888
