Toen het Veulen nog een 'vulleke' was (38) 13
Zesde deel van de brief over februari 1950 van het Veulens Thuisfront
aan onze jongens in Indië.
Vorige week eindigden we het verhaal, terwijl Jan Geurts, liggend in de
kinderwagen, naar huis werd gebracht.
Aldaar aangekomen werd het slachtoffer van koning Alcohol netjes
binnengeloodst en uit dankbaarheid werd de thuisbrengers een zitje
aangeboden en kwam de vrouw al met een kistje sigaren aan lopen. De
patient op zijn stoel gezeten was vol dankbaarheid jegens de mannen
van het Rode Kruis en steekt dit niet onder banken of stoelen. In de
kelder bevond zich nog een fles met boorwater welke voor de dag werd
gehaaid en waarvan de ogen weer direct een heldere glans kregen. Bij
den bekker teruggekeerd bleek dat de kleinste jongen van het Veulen
(Jac. Nijsen) ook de hulp van het Rode Kruis nodig had. Gezien de
chauffeur nog steeds bij Geurts was fungeerden Jan Reintjes (Gzn) en
Wim van Meyel ais zodanig, terwijl Piet van Meyel, Harrie Janssen en
Gerrit Hagens de flanken van dit Rode Kruis transport vormden. Nijsen
werd intussen in het voertuig geplaatst maar aangezien men had
vergeten dat de vorige patient in het voertuig had moeten braken en dit
door de duisternis niet werd opgemerkt, kwam Nijsen op een ietwat
glibberig bedje te liggen. Intussen glunderde Nijsen over al de zorgen
welke men aan hem besteedde. Met het hoofd buiten het raam van de
wagen en met het landingsgestel buiten de deur werd de patient heel
voorzichtig, stapvoets naar zijn kazerne teruggebracht. Aldaar aangeko
men waarschuwde een der Rode Kruismannen de wachtcommandant,
maar op zijn kloppen kreeg hij geen gehoor. Na meerdere vergeefse
pogingen om de wachtcommandant te bewegen om de poort te openen,
werd, gezien de tijd kostbaar was, besloten om de patient maar voor de
deur van de kazerne te leggen. De wachtcmdt kon dan bij zijn thuis
komst de zaak verder afwerken. Op de terugweg werd bij Geurts nog
even belangstellend geïnformeerd naar de toestand van de patient. Ook
wilde men weten of de chauffeur nog altijd daar was. Eenmaal binnen,
bleek dat de fles boorwater helemaal leeg was. Er werden de nodige
sigaren gerookt en Geurts was in tegenstelling tot anders, erg spraak
zaam. Men kreeg intussen zin om te gaan rusten en nam het hele stel
afscheid. Buiten gekomen vond men dat de Rode Kruiswagen wel wat
rust verdiend had. Wim van Meyel kreeg een knal idee. We voorzien de
kinderwagen van een opschrift en plaatsen hem dan bij de smid op de
schoorsteen. Het idee werd met algemene stemmen goedgekeurd. Als
opschrift werd bedacht 'Ik ben in de wolken over de Veulense volken' Bij
