Vijfde deel van de brief over februari 1950 van het Veulens Thuisfront aan onze jongens in Indië. Zoals we vorige week eindigden, was Tienus Vennekens, uitgeteld, liggend in een kinderwagen op weg naar den bekker. De dokter duwde zelf de wagen en Harrie Hendriks hing op sleeptouw, in het café aangeland moest de baby uit de wagen gehaald worden, maar dit was een lastig karwei. Hij zat met zijn achterwerk dusdanig bekneld dat de dokter zich genoodzaakt zag, om de wagen te kiepen. De wagen met inhoud maakte een halve cirkel en onze baby lag onder de wagen in plaats van erin. Het was dan ook een hele conster natie toen de kleine begon te schreeuwen. Maar de dokter gewoon om met kleine en grote kinderen om te gaan vroeg aan van Gassel de fles om de kleine zoet te krijgen. En jawel hoor, bij het zien van de fles klaarde de lucht op en begon hij spoedig tegen papa te lachen. Gezien de dokter zijn drukke practijk niet zo erg lang alleen kon laten, had zijn vrouw hem dan ook gezegd dat hij spoedig na afloop van de wedstrijd naar huis moest komen. Dat was Jac ook vast van plan, maar het ledigen van menig klein glaasje en de opperbeste stemming zorgden ervoor dat dit voornemen al spoedig vergeten was. De smid was dé eerste die zich niet erg lekker begon te voelen. Hij had met z'n vrouw afgesproken dat hij haar om half acht zou komen halen, maar nog voor die tijd was hij al door een paar sterke armen naar huis gebracht en in z'n bed gelegd. Omdat hij er niet helemaal zeker van was of hij ook zijn rechtmatig deel van de gewonnen fles cognac had gekregen, ging hij het zelf nog nameten. Het bleek echter dat hij zelfs meer dan zijn portie had gehad en zijn eega moest dan ook ijlings met een dweil naar de slaap kamer. inmiddels hadden Thei Keysers en Harry Thissen een ander kanweitje op te knappen want ook Tontje Bovee was het met zichzelf niet eens en moest naar huis getransporteerd worden. Het scheen dat de buitenlucht hem goed deed want hoe dichter hij bij de Johanne-hoeve kwam, hoe beter hij zijn benen weer kon gebruiken. De weg naar Johanna bleek nuchterend te hebben gewerkt. Na zich van costuum te hebben verwisseld en de nodige koffie te hebben gedronken, ging. het gezelschap weer terug naar den Bekker. Daar heerste intussen een goede Carnavalsstemming en waren zij weer spoedig in de vrienden kring opgenomen. Onder de vrolijke tonen van het orkest uit Hojthees werden de benen van de vloer gelicht en dansten de oude knikkers met hun oude benen de samba op de moderne manier. Nijsen hield echter niet van die nieuwerwetse dansen. Wanneer er een oude wals gespeeld Toen het Veulen nog een 'vulleke' was (37) 19

Dorpsblad Leunen-Veulen-Heide | 2000 | | pagina 20