2,
MISDIENAARS: za 19.00 Roel Litjens en Rudi Linders
zo 10.00 Hgm Erik Litjens,Tom Bos en Mark.de Klein
11.15 Janny van Osch en Jenny Jermiskens
wo t/m vr Tom Bos en Mark de Klein
LECTOREN: za 19.00 GEEN.
zo 11,15 Dhr Harrie Bovée
GEDOOPT: Dennis van Rhee.Rondevel 7,
VASTEN: TIJD VAN VERSOBERING EN INKEER.
Een baby,die bij het geringste huilen door de moeder altijd onmiddellijk op
signaal wordt bediend,zal gevoelsmatig moeder nooit missen en ook niet
komen tot die dankbare erkenning van wat moeder allemaal doet. Hij/zij huilt
en.,, moeder komt. En zo hoort het ook - denkt de baby
Zo zou het ook wel eens kunnen zijn met ons geloof, Door onze welvaart
hebben we wat we willen. We missen praktisch niets
Zelfs God missen we niet zor erg,zo lijkt het wel.
We zien het om ons heen: waar welvaart is,daar is vaak geen behoefte aan
God, Waar de mens alleen maar het allernoodzakelijkste heeft en niet over
spoeld wordt door techniek,materialisme,daar is ook een openheid voor God
en diepe interesse in Zijn werken.
Wij,hier in. het wésten,zijn vol en oververzadigd,zodat we niet meer "leeg"
kunnen zijn om God binnen te laten in ons leven. We komen niet meer aan
vragen stellen toe; vragen rond dë zin van alles wat we dóen,van alles
wat we zien,horen en meemaken. We zijn nauwelijks meer in staat om ons
vrijwillig iets te ontzeggen. Nee kunnen zeggen tegen de in ons opkomende
behoef ten, is een moeilijke zaak voor ons.
Aan het begin van de komende veertigdagentijd,de vasten,worden we uitgeno
digd om ons voorhoofd met as te laten bedekken om te erkennen,dat wjj
sterfelijke mensen zijn,dat wij "stof" zijn en tot "stof" zullen wederkeren.
Dat is geen pessimisme,maar een eerlyk en reeel kijken naar het feit,dat
je mens bent. Het laten opleggen van een askruisje is het stellen van een
teken voor de komende tijd.; dat wy willen versoberen,versterven. Dat wij
vragen willen stellen stellen bij ons leven.... tot inkeer komen,zodat wij
weer gaan ervaren,dat wij afhankelijke mensen zijn,afhankelijk van de ander,
van dé Ander,God,die ons het leven gaf en aan wie wij ons te verantwoorden
hebben over ons leven.
Misschien dat wy ons zouden kunnen voornemen om de komende Vastentijd wat
meer werk te zullen maken van ons geloven in die God door bezinning,gebed
en deelname aan de Eucharistie. God ziet ons graag in Jezus'Naam samen
komen om met elkaar het brood te breken en te delen,in het gelovig besef
dat delen léven is, Daarin is onze Heer Jezus zelf ons in voorgegaan.
Gaan we met Hem mee door dit leven naar het echte leven,ons Pasen,
