3.
GEVORMD WORDEN
Op zaterdag 12 mei 1990 zullen de leerlingen van groep 8 van onze
basisschool tijdens de eucharistieviering door Drs. H.v.d. Looy gevormd
worden. Wat betekent dat
Als je een brokje klei in de hand neemt en je laat je handen en vingirs
het klamme goedje krachtig kneden,dan voel je dat de beweging die je
erin brengt je tal van mogelijkheden biedt om uit deze klei iets te laten
worden. Je kan duizende verschillende vormen maken... vormen,die misschii
niets betekenen,maar ook vormen die wel iets kunnen betekenen.
De klei wordt gevormd,omgevormd,krijgt vorm door jouw handen.
Zo is het ook met het opgroeiende kind. Het wordt ook gevormd,en wel doo'
verschillende handen.Maar wellicht het meest door de handen van zijn
ouders en met een bepaalde bedoeling: het kind iets te laten betekenen
in die grote wereld van morgen,die wereld,die niet zo eenvoudig is,
maar waarin het kind wel zelfstandig een weg moet zien te vinden.
Zoals je kiest voor een bepaalde bril,waardoor je de wereld wilt zien,
(voor sommigen een wereld van egoïsme,voor anderen een wereld,die de
moeite waard is om er in te leven en er voor te werken),zo vorm je en
laat je je kind vormen in een bepaalde richting. Je kan je kind laten
luisteren naar een bepaalde lokroep,die zegt van deze wereld nog iets
te maken,- en er is een weg - Jezus is ons die voorgegaan... een boeiendi
maar zeker geen gemakkelijke weg Gevormd worden en laten vormen in die
richting is het kind gevoelig en open maken voor de oproep iets te be
tekenen in deze wereld. Een spoor te volgen,waar het zelf voor kiest,
omdat het in zijn beluisteren hoort,dat dit een weg is van hoop en toekom:
Via het vertrouwen van mensen,die ook die stem hebben gehoord,zal het kii
de oproep kunnen ervaren en opvolgen.
Gevormd worden is voor het kind niet dat éénmalige moment,waarop het de
dag van het Vormsel de handen opgelegd krijgt en gezalfd zal worden.
Eigenlijk ben je daar nooit mee klaar.
Begeesteren is een gebeuren van elke dag,en kan gestalte krijgen in het
bezig zijn met elkaar
Gevormd worden dat zie je in gewone dingen: in mensen,die verlangen en
hopen op echte vrede en geluk,die het goede zoeken,die elkaar de hand
boven het hoofd houden,die vreugde en verdriet weten te delen,die geduld:
kunnen wachten en de moed niet verliezen,die leven met elkaar op zovele
wijzen in kleine dingen.
Dat vormen,laten vormen,is tegelijk een ervaren van een innerlijke roep,
die je beantwoordt met je eigen kunnenvoelenliefhebben en handelen.
En dat kun je uiteraard niet alleen,daar heb je medemensen voor nodig,
daar heb je ook de kerk als gemeenschap voor nojig om je op het spoor te
houden van Jezus Christus.
Pastoor P.Ewals
