LV3 LEUNEN - VEULEN
20.17.13
Aan de leden van de L.V.B. Kring Venray,
Als thema voor onze Bezinningsdag in Heeswijk
op 10 januari 1989 kozen we "GOD GAF ONS
DE SCHEPPING OM DIE TE BEWERKEN EN TE BEWAREN".
Opvallend is de vrij plotselinge belangstelling in de kerken voor het
milieu, of beter voor de schepping, want de schepping omvat meer het
geheel, mens én milieu. En die schepping is in gevaar.
Het schijnt dat de mens van vandaag het besef van de waarde van de
natuur aan het verliezen is. Waar is de bewondering en verwondering
voor alles wat leeft en groeit gebleven 7
Als mens dragen wij een bepaalde verantwoordelijkheid voor de schepping,
voor de gezondheid en het welzijn van mens en dier, voor het voortbe
staan van de natuur en onze medemensen, ook in andere werelddelen en
in toekomstige tijden. Voor gelovige mensen wordt deze verantwoorde
lijkheid mede bepaald door de scheppingsopdracht, die God ons gegeven
heeft "Wees vruchtbaar en wordt talrijk; bevolkt de aarde en onder
werp haar". Hoe hebben wij dit verstaan en konkreet gestalte gegeven 7
Het dragen van deze verantwoordelijkheid betekent, dat we kritisch,
d.w.z. onderzoekend om het goede te behouden, moeten kijken naar ons
eigen persoonlijk handelen in die schepping. En soms ook, dat we
duidelijk moeten maken, welke handelingen toelaatbaar zijn en welke
niet en waarom dat zo is.
Waar technologisch gezien bijna alles mogelijk is in het manipuleren
van de schepping rijst voortdurend de vraag of alles wat technisch kan
ook mag. Het gaat om de ethische verantwoording, die we nooit en te
nimmer mogen omzeilen. Wij allen hebben de opdracht om de harmonie in
de natuur en in het voortbestaan van het menselijk leven veilig te
stellen. En dat alles op basis van de eigenwaarde, die zowel het mense
lijk leven als de natuur hebben.
Deze opdracht vraagt om bezinning.
Jammer genoeg dreigen wij, christenen, de zevende dag uit het scheppings
verhaal te verliezen. Of is die bij ons al helemaal weg 7 De rustdag
waarop God Zijn schepping overzag en konkludeerde dat het goed was.
Ook wij moeten rust nemen en ona bezinnen, ons afvragen of er wel recht
wordt gedaan aan alles en iedereen, en wel zodanig dat wij mensen zo
leven en handelen, dat elk deel van de schepping en de schepping in
haar geheel tot haar recht komt, dat ze haar samenhang krijgt, dat de
schepping weer heel wordt.
