Rusland in Leunen
Onze TONEELVERENIGING "COMEDIA" Het ons een avond in Rusland door
brengen en wel wat zij daar noemen een 'rusthuis' met de onschuldig
klinkende naam van de "ZONNEBLOEMEN".
Onze argwaan if dit niet een van hun beroemde psychiatrische instel
lingen was, werd al meteen gevoed, toen Zaitsjef, een kleine ambtenaar,
op resolute wijze door een dame van hulshouding, de deur gewezen werd.
Hy kwam alleen maar vragen of Mjoessof een bon voor verf wilde aftekenen
Het tehuis werd geleid door een allercharmanste directrice, die ieder
een zo hartelijk welkom heette, dat zij zich niet schroomde de gasten
aan haar boezem te drukken 1
Zo'n welkom zou onze argwaan volledig doen vergeten, ware het niet,
dat zij zich liet bijstaan door een krachtdadig optredende vrouwelijke
dokter. Bij de op een gekkenhuis lijkende scenes, sleepte zij de patiënten
rigoreus haar spreekkamer in. Zij beschikte over twee behandelings
methodes. Of het dak op, of de badkuip in, waar ze ondergedompeld werden
in een heet brouwsel van dennennaalden. Helaas kregen we die behande
lingen niet te zien. Het resultaat wel en dat was zeer doeltreffend.
In pyama, yolkoraen duf en met de blik op oneindig
Dit lot onderging ook Zaitsjef. Hij was teruggekomen, zich nu uitgevend
voor de man van Klawa. Dit meisje was dé grote held van de Sovjet ge
worden. Zij was Kampioen op de tractor en had daarvoor de gouden medaille
gekregen. Haar foto stond groot in alle kranten, die bladzijden lang
de loftrompet over haar bliezen. Een klassieke ru3sische schoonheid
met prachtige ogen en een zwanenhals!
Nu werd Zaitsjef wel toegelaten en hij op zoek naar Mjoessof.
Om deze Mjoessof draait het allemaal. Hij is heel belangrijk, een soort
directeur van de Boerenbond, maar dan in Rusland. Je kunt daar niets
krijgen of hij moet daar een bon voor aftekenen. Een voorbeeldig ambte
naar, als je bedenkt hoe hij zich zelfs.-op een rustdag nog weet te
drukken, of in de bezemkast of in de klok! Als hij in de klok zat,
liet hij ons meegenieten hoe hij met de tijd wist om te gaan.
U kunt zich de uitbundige vreugde van de directrice voorstellen toen
Klawa zich in de Zonnebloemen aan kwam melden. Zij kreeg de boezembe
handeling van haar en een lievelingsnaam "duifje". Een duifje met een
zwanenhals Haar man zou ook komen. Die -stakker had 18 maanden lang
stuurloos rondgezworven tussen de ijsschotsen in de Noordpool.
Voor Zaitsjef kwam hij natuurlijk zeer ongelegen. Hij had echt niet
kunnen bedenken dat die twee, nadat ze elkaar 18 maanden niet gezien
hadden, zouden afspreken in een Rusthuis! Achteraf ook niet zo slim
van die twee, maar wat wil, De ene was nog van de kook van die hoge
onderscheiding en de ander had nog een mentale deuk van die ijsschotsen.
