BOEREMBROILOFT_19§6
17 .18.10
De Prins stelde ons een nieuwe ceremoniemeester voor, die goed
'gemutst' was en met een aanstekelijke werklust, opvallend in
deze tijd I Hij raakte bijna helemaal in paniek, toen op zijn roepen
het Bruidspaar maar niet op kwam dagen. Hij keek zelfs achter het
toneel, hij wist niet meer waar het vandaan moest komen en werd
wanhopig, want hij dacht dat het volkomenfout ging.
Het ging niet fout, maar het was z<5 druk, dat ze er eenvoudig niet
door konden komen. Het 0VERBR0EK had een echte 'overbroek' gemaakt
over het Bruidspaar heen. Ze zaten in die overgrote broek omstuwd
door All Baba en zijn 10 rovers. Woest zwaaiden zij met hun kromsabels.
Je reinste carnavals-terrorisme
De pakken stamden nog van de optocht en waren gemaakt door het Over-
broekse naaikransje. Ze hebben het daar 'heel' op het Overbroek.
Een gode buur is beter dan een verre vriend en zo was het ook hier.
Samen met de Horsterweg, als goede buur, hadden ze dit allemaal
voor elkaar gekregen. Het was een prachtig schouwspel en voorlopig
durf ik die kant niet meer op en zeker niet nu het zo vroeg donker
wordt; nu ik weet dat daar zo'n woestelingen huizen.
Ali Baba zelf, herkenbaar aan een prachtige edelsteen (geroofd?)
op zijn voorhoo'fd, was zeer bedroefd. Hij wilde het paar niet afstaan.
Waarom zei die leperd niet, maar waarschijnlijk dacht hij er een goede
prijs voor te kunnen maken op de slavenmarkt. Hoeveel dat wist hij
ook al, want toen de ceremoniemeester hem een zak met goud bood,
nam hij die onmiddellijk aan, telde het globaal na en zag meteen dat
het tewelnig was. Daar moest méér komen; meer goud!
Nu vraagt u zich natuurlijk af, waar haalde de ceremoniemeester zo
gauw dat goud vandaan U zult net zo verbaasd zijn als ik van
de veldwachter
Gelukkig bracht Vorst Jan redding. Tenslotte is hl) een vrede-vorst
en wilde een eind maken aan dat woest gedoe van die rovers.
Royaal gaf hij de ceremoniemeester een tweede zak met goud, voorwaar
een vorstelijk gebaar. Waarschijnlijk wa3 dit al zijn opgespaarde
geld voor de carnaval, dat hij daar in één gebaar weggaf.
Daarop werd het Bruidspaar uit de broek gehesen. Ze lieten het nog
een tijdje hoog in de lucht spartelen en werden vervolgens naar het
podium gebracht, waar de ceremoniemeester het paartje 'open' mocht
maken. Hij likte zich de vingers af van genot. Kussen kon hij het
bruidje nietwant hij had .al blaren op de lippen
