Een andere koers Weekblad voor Venray en Omstreken ONZE MIJNENRUIMERS NADEREN DE io.üoo Internationale Politiek Ie Jaargang na Je Lcvrijdlug Zaterdag 30 Juni 19-4S Al lelt er vêel verwoest en wil daarvan niet ijzen, het zal met grooter glans uit stol en as herrijzen. (VoniJèl) Adm. adres: Henseniusstr. 1, Venray Uitgever en Verantw. redactie: A.W.A. Curieus is het hoofdartikel in de „Gelderlander Pers" van Zaterdag 23 Juni j.l. Louis Fre- quin, die in de laatste tijd zo'n groot opzien heeft gebaard, schrijft hierin, dat wij moeten ophouden met onze afbrekende critieken. Want dit alles is ecu kolfje naai de hand van de communisten, zij slaan munt uit onze onenigheid. Onze vijanden waken Maar eenzelfde Louis Frequin schreef het beroemde artikel „Het schandaal van Dachau'', dat de stoot gegeven heeft tot repatri ëring van de gevangenen. Met grote vebittering heeft hij de regering gelaakt wegens hun traagheid en laksheid. Eenzelfde Louis Frequin beschreef de toe stand van de Oost-Betuwe en de Maaskant in al zijn naaktheid en ellenden. En hij, die gezien heeft, dat de mensen bet allernoodzake lijkste van 't leven ontberen, hij weet, dat de schrijver niet over dreven heeft. Maar in diezelfde stukken is de voosheid van in stanties en regering duidelijk zicht baar. Nu opeens slaat Louis Frequin een andere weg in. Hij is het ook beu, om nu nog langer te vechten tegen de bierkaai, hij is het wellicht moe, omdat hij weet, dat het geen nut afwerpt. Inder daad het is een gegrond motief, maar moeten wij Nederlanders dan een afgestompt volk worden, dat maar ja of neen knikt? Ik wil niet generaliseren, maar zijn er niet instanties en bureaux, die koud blijven onder de hulp kreten van een geteisterd volk? Moeten wij niet ageren tegen hen. die in hun egoisme en eigen belang er slechts op uit zijn. om zich zelf en hun vriendjes goed te doen? Laten zij eens gaan kijken naar die bovengenoemde streken en zij zullen met andere gedachten weer achter hun bureau kruipen. Men moet WILLEN BEGRIJPEN. WILLEN MEE VOELEN en dan komt MEDE WERKING. Door medewerking alleen zal ons Vaderland herrijzen. Medeleven en daardoor mede werking wordt ook gevraagd van hen, die de voorraadschuren hermetisch gesloten laten. Is er niet overal een gebrek aan voed sel, kleding, textiel en allerlei dingen? Moeten wij dat maar langs onze kant laten gaan Neen, het was onze plicht te blijven roepen om medewerking. Moeten wij ons erin berusten, dat de zuivering zo traag en laks gebeurt? Waarom moet het onderscheid in deze kwestie tussen arm en aanzienlijk ons volk zo verbitteren? Waren de rijkeren in de oorlog niet veel verderf- lijker door hun grotere ontwikke ling dan de armeren? Het Neder landse ',Volk moet eisen, dat al die onvaderlandse elementen over dezelfde kam geschoren worden. Voor hen, die hun leven of goed aan de vijand verkwanseld hebben óf geheuld hebben met den lagen bezetter/,voor hen is geeu plaats meer in de nieuwe maatschappij. Zij moeten eruit geworpen wor den. want zij zijn verderflijker in vergiftiging dan t.b.c.-bacillen. Zo ook moet het Nederlandse Volk eisen, dat de zwarte handelaren, die uit egoisme en eigenbelang zich hebben verrijkt ten koste van anderen, gestraft worden. Voor deze categorie bestaat geen consideratie. Nederland is vrij Ook wij hebben de oorlog gewonnen met onze bondgenoten. Nu willen wij ons land opbouwen. En zoals bij de wederopbouw oude krotten worden afgebroken, zo ook moet Nederland al die onvaderlandse elementen eruit gooien. De oude krotten worden echter niet afge broken met de handschoenen aan.' maar met houweel en bijl, zó ook moet de nieuwe maatschappij met geen slap gedoe of femelarij worden opgebouwd, maar met energie en medewerking. Misschien is er een lichtpunt. Een nieuw kabinet is opgetreden een kabinet van herstel en ver nieuwing. Aan hen is een taak opgedragen, moeilijk en verant woordelijk, want van hen hangt voor eën groot deel herstel en vernieuwing af. Tot nog toe heeft de regering achter de feiten aan gesukkeld en gehuppeld. De „Londense" regering heeft ons zoet gehouden met louter propa ganda, die niet verantwoord was. Zij hebben bergen met goud beloofd en in al die tijd hebben zij b.v. nog geen regeling kunnen maken voor de weduwen en wezen van hen, die hun man of vader zagen sneuvelen voor het vaderland. Het is daarom niet te verwonderen, dat het Nederlandse volk zo weinig vertrouwen in de regeering heeft, misschien ook nu nog. Dit ministerie wil een ministerie zijn van herstel en vernieuwing. Herstel en vernieu wing van een land, dat tot nog toe stuurloos werd „geleid Moge de daden van dit nieuwe ministerie ons volk vertrouwen schenken, opdat wij niet langer meer zijn de helpers van het communisme. ZONDAG a.s. zal door de leden van de G.O.I.W.N (Gemec-uadiap Oud-Illcgal* Werkers Nederland) een collecte gehouden worden ten bate van o.a. de ex-politieke gevangenen en de nabestaanden van gesneuvelde illegale werkers. Naar wij vernemen hoopt binnenkort de mijnenruimersploeg onder leiding van luitenant Polak in en om Venray de 10.000e mijn op te graven en op te blazen. Dit opmerkelijke feit willen wij extra vermelden, als een bewijs van de prachtige offervaar digheid en onbaatzuchtige vaderlandsliefde, waarmee deze eenvoudige Nederlandse jongens hun méér dan vaderlandse taak vervullen. Wij hopen dat Venray deze stoere kerels niet zal vergeten en op waardige wijze eens haar dankbaarheid zal tonen, die onze mijnenruimers boven alles verdienen. Russen en Geallieerden in Duitschland Het is goed dat Anglo-Ameri- kanen en Russen een poging doeti om tot een gemeenschappe lijk beleid in de behandeling der Duitschers te geraken. Gemakke lijk echter zal dat niet zijn. Want, beider methoden staan diametraal tegenover elkaar. En zij spruiten onmiddellijk uit diametraal ver schillende nationale eigenaardig heden voort. De Russen gaan uitermate hardhandig te werk tegen echte nazi's, S.S.-lieden en ook tegen schuldige bevelhebbers, die in liet door hen bezette Duitschland in hun handen zijn gevallen. Wij vermoeden dat zeer vele lieden van dat slag het niet zullen na vertellen, hoe het hun bij de Russen is vergaan. Maar de bevolking, die naar Russische opvatting geen kwaad heeft ge daan en niet zal doen, wordt met de grootste vriendelijkheid be handeld. Men weet dat er te Berlijn reeds een groot Russisch- Duitsch sportfeest is gehouden, met Russische legermuziek. Bij de Westelijke Geallieerden is het precies omgekeerd. Zij maken nog gebruik van vele ambtenaren, die ijverige nazi's zijn geweest. Slechts langzaam zullen die worden verwijderd, terwille van den goeden gang van zaken. Het Duitsche publiek verwondert er zich vaak over, dat bekende nazi-deugnieten vrij blijven rondloopen. Daartegenover staat een streng en kunstmatig gehandhaafde on- toeschietelijkheid tegenover de heele Duitsche bevolking. Er komt geen greintje ontspanning. Deze tegenstelling is, gelijk gezegd, natuurlijk en overeenkom stig de geaardheid der volken. Zouden de Westelijke Geallieer den „summier" met een groote menigte van oorlogsmisdadigers omspringen in Russischen stijl, dan zou dat weldra verzet ont ketenen in het Amerikaansche en Britsche volk. De Russen zullen van dergelijk verzet geen last krijgen. De Westelijke bondgenooten zijn daardoor echter gedwongen, het Duitsche volk in zijn geheel terdege te laten voelen, wat het misdreven heeft. Deden zij dat niet, dan moest bij de Westelijke en Zuidelijke Duitschers de meening ontstaan, dat de indruk van de vreselijkste wandaden, in en door den oorlog begaan, snel vervliegt. De Russen echter hoeven een dergelijke meening niet te vreezen. De Duitschers in hun macht weten reeds, dat ook in den oorlog loontje geducht om zijn boontje komt. Beide systemen hebben hun voordeelen en nadeelen. Maar het is moeilijk te zien. hoe men ze kan verecnigen. De Russen in Perzië Waar de Russen eenmaal zitten, krijgt men ze niet gemakkelijk weg. Dat weten nu ook weer de Perzen. De Perzische regeering had een nota gezonden aan Brit ten, Russen en Amerikanen, waarin zij vroeg om ontruiming van haar land, nu de oorlog ten einde was. De beide Westelijke mogendheden hebben gunstig daarop geantwoord. Zij zijn tot ontruiming bereid, zoodra alle transport op weg naar Rusland zijn bestemming heeft bereikt. Al te veel haast hoeven zij niet te maken. Want de overeenkomst, die de bezetting regelde, bepaalt dat Perzië ontruimd moet zijn op zijn laatst een half jaar na het einde van den oorlog. Heel anders echter was het antwoord der Russen. Dit wijst op die zelfde bepaling, maar constateert tegelijkertijd, dat het daarin genoemde tijdstip nog heelemaal niet vaststaat, daar de oorlog in het Verre Oosten nog voortduurt. Dit antwoord is reeds „gezocht, omdat Perzië tegenwoordig geheel buiten de sfeer van den Japan- schen oorlog lig. Maar het is te No. 32 DE ZWIJGER

De Zwijger | 1945 | | pagina 1