Oorlog en Schooloovoeding Weekblad voor Venray en Omstreken 41.K.4I. Piiftses Juélatia. 'Nieuwe verhoudingen. Ie Jaargang na de bevrijding No. 23 Zaterdag 28 April 1945 De geestelijkheid, onderwijzers, politie en last noc lease de ouders zijn er allen al maanden lang heilig van overtuigd, dat de school toch eindelijk eens moest begin nen. Ze is echter nog steeds niet begonnen... Ik wil geen afbreuk doen aan alles wat door diverse personen in het werk gesteld is om de school aan 't draaien te krijgen, maar toch... 't kan er bij mij niet in dat er nu werkelijk niets ge daan kan worden. Zeker de ge allieerden waren of zijn waar schijnlijk wat lokalen betreft nog een haast onoverkomelijke moei lijkheid. In Olrlo werkt men al weken in kippenkooicn... Kunnen al die instanties in Venray. "c is niet eens noodzakelijk dat wij hiervoor allen samenwerken an ders zou dit weer een struikelblok kunnen zijn, nu niet aan 'n barak of noodgebouwtje komen l Onze jeugd verwildert, overal kan men 't lezen, maar daar houdt 't dan ook mee op. 'k Krijg 't idee dat mopdhier nazr lijdzaam toeziet. Ieder schijnt er Van over- cuigd dac de jeugd géén greintje eerlijkheidsgevoel meer heeft, (dank zij 't goede voorbeeld.) dat de baldadigheid toeneemt, 't zede lijk peil afzakt, dat er in de kin derbreinen voor onze woorden discipline, gezag, gehoorzamen geen vaag begrip of bewustzijn van „nog moeten luisteren" aan wezig is. Maar wat doet men er tegen, alleen maar constateren en eens 't hoofd schudden? Jongens verstoppen een Engelse windjak, zodra de Tommy ver dwenen is verdelen zij de buit. Onder zijn jas 'n H. Hartbeeld verbergend, zo juist opgediept uit 'n puinhoop loopt ginds een vriendje naar zijn opvoedkundige moeder. Terwijl enkele jongens een Engels driver, weet het bij behorend groepje zijn wagen leeg te roven. Heel gewone dingen zijn dat. Dergelijke feiten zou men dagelijks kunnen constateren. Tussen het mijn en 'c dijn. schij nen ook de ouders geen onder scheid meer te voelen. Men aan vaardt het gestolen goed immers wat gretig. Telkens als men weer zo iets hoort, voelt men een heftig verlangen in je opkomen om voor de jeugd tt> werken, alles te doen om ze weer In goede banen te leiden. Niet alleen echter een schrijnende pijn maar een opstan dige woede maakt zich van je meester als je heel toevallig in een afgeschermde plaats getuige wordt van een vreselijk drama, 'n Woede tegenover de ouders die hun kinderen urenlang van huis laten, niet denkend aan de gevaren daaraafci v^bonden. Voor ze het weten zijn hun onschul dige kinderen verpest, is de hart stocht wakker gemaakt, zijn slechte gewoonten aangeleerd. Zo'n tafereel is een slag in je gezicht. Ouders, kunt gij het verant woorden om uw kinderen zolang op een afgelegen plaats, zonder toezicht te laten spelen 7 Kinderen voeden elkaar op maar ze nemen tevens van elkaar makkelijk slechte dingen over. Zijn die ouders soms ook vergeten, dat de oor log hier eens in al zijn verschrik kelijkheid voorbij trok? Dat daar nog overal sporen van zijn ach ter gebleven in de vorm van projectielen.... Kennen zij hun kinderen, htm jongens vooral, dan niet in zoverre, dac zij weten, dat al die geheimzinnige dingen een magnetische aantrekkings kracht voor hen hebben. De ver leiding is grootVolwassenen kunnen vaak niet eens aan die verleiding weerstaan I U vindt het toch zeker geen oir schuldige kwnfongwi.mct-h van uw lief zoontje, als hij vol animo stenen gooit op een mijnen- verzainelplaats met de angstige verlangende hoop, dat er toch één mag ontploffen. Als hij een brandend projectiel tussen een stelletje kinderen gooit. Als bij so wie so, twee niets vermoe dende jongens een handgranaat naar het hoofd slingert, die ont plofte en wonder boven wonder, weliswaar geen ongelukken te weeg brachc. Als hij met zijn kornuiten een mitrailleur ver sleept en enkele kogels afvuurt. Als hij een koffiekan vol buskruit stopt en dit via een leiding wil laten ontploffen, of een kruit- en projeptielen-verzameling aanlegt. Naar voorbeelden zoeken is niet nodig: Die zijn er plenty. Als U daarvan niet overtuigd is, loop dan even een. ziekenhuis binnen. Misschien vindt pa lief het dan niet meer zo interessant om zijn zijn o-zo-handig zoontje de wer king van een geweer of een sten- gun uit te leggen. U verbiedt uw kinderen al zo vaak verdachte voorwerpen aan te raken en op verbóden gebieden te komen. Maar luisteren ze naar II dan - ook niet meer 7 Als een politie agent kinderen verbiedt op een gevaarlijk terrein te komen, loopt hij ook de meeste kans vierkant uitgelachen te worden. Hebt U in het belang van uw eigen kind. waar U alles voor over hebt, dan niet eens de kracht meer om streng op te treden. Onverbiddelijk streng. Heerst hier dan ook een onbegrijpelijke slapheid 7 Denkende aan de toestand van de schooljeugd, zie ik geen kans I Op 30 April hoopt onze Prinses haar 36ste verjaardag te H vieren. De innigste wens welke wij ter gelegenheid van deze dag uitspreken is, dat wij Haar, vergezeld van Haar m Gezin, spoedig mogen terugzien in ons land. jj Een uitbundig vreugdebetoon is in de gegeven omstandig- H heden niet getolereerd en een feestartikel in ons blad is 3 eveneens onmogelijk. g De enige manier waarop wij momenteel onze liefde tot het g Oranjehuis en in dit geval speciaal tot onze geliefde Prin- - ses kunnen uiten, bestaat in het uitsteken van onze Ne S derlandse driekleur. Laren wij, voor zover mogelijk, ook als g Venrayer daaraan voldoen. J DusWaar mogelijk wappert op 30 April de Nederlandse driekleur 1 optimistisch gestemd te zijn, want ik hoor, misschien ben ik niet volkomen op de hoogte, nog steeds geen aanmoedigende ge luiden over het onderwijs. Eens per week zou iedere klas nu gods dienstles hebben in de Paters kerk. Maar is er in St. Servaas en St. Jozef ook niet 'n kerk Kan er niet op drie plaatsen katechismus gegeven worden. Dit --heeft toch per|_ priesters gedaan te worden. Al is het maar een uurtje onderwijs, laat ze gerust van zo ver komen. Geleidelijk krijgen de kinderen weer een idee van regelmaat en orde, en ondertusschen halen ze geen kattekwaad uit. Onderwijzers en onderwijze ressen, wier eerste taak het toch is, met alle respect voor uw prachtig belangeloos werkbij Hark en Rode Kruis, te zorgen voor de schoolkinderen, zijn er in Venray geen prachtige speel velden 'tS.V.V.-terrein, Servaas- en St. Jozefveld 1 Zouden onze kinderen daar nu niet b.v. van twee tot vier bezig gehouden kunen worden. Laat het een vrij willige opkomst zijn desnoods. Verdere verantwoording is dan aan de ouders. Kunnen onze kin deren zich daar nu niet onder leiding en toezicht amuseren 7 Spelen, wedstrijden houden. Die wedstrijden zijn toch zeker beter als een door jongens georgani seerde wedstrijd wie de meeste ruiten in kan gooien in een op dat moment niet bewoond ge bouwtje. Ik hoorde dezer dagen een boer klagen over personeel. Hij moest aardappels poten. Zou het voorscel eo gek zijn, om met een scel kinderen zo een boer te helpen, ('t Land is omgeploegd, dus mijnej^verwijderd). Zou men niet eens'"een middag met de kinderen gaan wandelen, 't Zou 'n pracht natuurkunde les kunnen zijn O ja, zeker ik denk aan het mijnengevaar. Maar schuilt er ook geen op voedkundige kracht in het feit, dat alleen door U goedgekeurde plekken betreden mogen worden, dat ze geen voorwerpen mogen oprapen? Die voortdurende waar schuwing wordt dan iets bewust, iets dac levend blijft en niet iets waar men achteloos naar luistert. 'n Onderwijzer is uit hoofde van zijn beroep vindingrijk. Hij zal de wegen weten om de jeugd zolang er geen lokalen zijn toch bezig te houden. Op de invoe ring hiervan wachten wij. Zolang daar, nlcis voor doe'. Sen ik 100 pet. voor de uitzending naar Engeland, België en andere streken. Daar komen de kinderen weer in een regelmatig leven en zijn ze onder toezicht. I'ATTENDS. Venray, Zondag 15 April 1945. Ondanks de grote moeilijk heden van het moment, de chaoti sche toestanden in het bedrijfs leven en de deprimetende desil- lussies op veel terrein blijft er toch nog een stille hoop, een schuchter verlangen naar een nieuwe tijd en een betere samen leving. Wij willen en kunnen ons niet moedeloos neerleggen bij schijnbaar onoplosbare problemen maar klampen ons vast aan ieder symptoom, dat iets goeds en iets moois voor de toékomst inhoudt. Een gebeurtenis van geen belang, een enkele zinsnede uit een of ander verslag, dac onopgemerkt blijft voor een achteloos passant, rechtvaardigt toch nog een sprank van optimisme voor n' „uitgevloek- ten" Idealist. Hij kan op dit mo ment voorzichtig constateren, dat heel langzaam in brede lagen van onze samenleving de op vatting doorsijpelt, dat den ar beider een rechtvaardig loon toekomt. En nog meer verheugt hem het geluid, dat met een goed loon de zaak nog niet is afge daan. Men wil den arbeider niet alleen betaald zien, maar zijn positie wil men vanuit een beter Ai leit er veel ver woest e/j wil daarvan nipt ijzen, het zal met 0rooter glans uit as pri stof herrijzen. (Vondel) Administratieadres Hensentusstraat 1 VENRAY Uitgever en Verant woordelijke redactie: A.W.A. Prijs per nummer 15 cent ^muiiin t:iii)iiiii!tiiiiii:iiiiii!iiiiiiii9iuia!BKiiiiiiiii.iiiuiiiiiiiiiiuiiiiiiiii!iii[ii'iiiiii)ii:i!iiiiiii!C{uiiBiijln:ai lïiilllllli lil lri!!llllHl:lll1IJIIIIIIl;lll!l3i1Ulil'IIIJI1lilBIIIll!| MililJ.lrlllilUMlIlllllllilillUllIllJiJïllli.BIIIIII

De Zwijger | 1945 | | pagina 1