HET PROBLEEM VAN HET ARBEIDSLOON Baten 194-5 Ie JAARGANG NA DE BEVRIJDING. ZATERDAG 31 MAART 1945 No. 19. PRIJS PER NUMMER 15 GENT. Voorheen illegaal ver schenen in Nuord- Limbury. Al lcit cr veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, het zal met groter glans uit as en stof herrijzen. Vondel Drukken! - P.i. L. J. GEERIS-ROXS Helmond - Telefoon 15 Corr.adres Molenstr. 61 Helmond. Stationsw. 41, Venraij (voorlopig) Onze vurige verlangde bevrijding heeft in vele op zichten niet gebracht wat wij er van verhoopt hadden. Misschien is het nog niet opporluum om in bijzonder heden over Venraijs bevrijding te schrijven onze vrije meningsuiting mocht eens in het gedrang komen toch zijn er problemen, die wel hplicht kunnen wor den en het. algemeen belang eist zelfs een scherpe en schrille belichting. Er zijn vraagstukken op politiek, godsdienstig-zede- liik cultureel en economisch gebied, die nauw met el kaar samenhangen en die om een spoedige oplossing schreeuwen. Wist u b.v. dat aan de agrarische bedrij ven in onze gemeente een schade van acht millioen gulden is toegebracht Dat vele boeren niet alleen geen menswaardig bestaan meer hebben, maar dat hun alle bestaansmogelijkheid ontnomen is Dat onze bloeiende landbouwbevolking, eenmaal de grondpeiler van ons welvarend Peelcentrum. dreigt al te zakken naar een peil. dat het allerergste doet vrezen in meer dere opzichten 1 Als niet alle krachten ingespannen worden en niet spoedig in natura geholpen wordt zal een stuk cultuur, een moeizame erlenis van vele noeste, hard werkende geslachten, kapotgeslagen worden Naast dit speciale boetenprobleem is er nog dat van onze landarbeiders, dat door de omstandigheden hier ter plaatse een zeer bijzonder aspect gekregen heeft. Behalve deze kwesties hebben wij in Venraij het iociijjiubitoiii van m beid cis Lij de wederopbouw 1 Se' betreft hier ongeveer zes honderd arbeiders, ge schoold en ongeschoold, die vanaf begin December kou getrotseerd hebben en die werkten op plaatsen, waar de oorlog dood en vernieling gebracht had en de ellende ben dagelijks tegengrijnsde. Iedere Venraijer, van welke stand of rang ook, is van mening en terecht dat deze mensen weke lijks naar huis gaan met een loon. dat met alle mense lijkheid spot en waaruit zij onmogelijk de kosten van levensonderhoud voor een gemiddeld gezin kunnen be strijden. Het zou al een rasechte liberaal moeten zijn. die het met deze zienswijze, die gemakkelijk met een voudige bewijzen gestaafd kan worden, niet eens was. Er zijn pogingen gedaan en momenteel wordt er nog hard aangewerkt om aan deze wantoestanden een einde te maken De arbeiders moeten echter weten, dat op vele rege ringsbureau* een mentaliteit heerst, die niet het minste begrip toont voor ons getroffen Venraij. een mentali teit, waartegen men eenvoudig te pletter loopt, waar men niet de minste verantwoording durft nemen en zich steeds verschuilt, achter officiële voorschriften en reglementen, kortom waar Sint Bureaucratius koning is en alle menselijke gevoel met een laag schimmel be dekt is. die alle vruchtbare initiatieven al bij voorbaat steriliseert. Ondanks dat wordt doorgezet en er zal ge klopt en gehamerd werden tot er succes is. Toch moet men zich geen geweldige dingen gaan voorstellen, het loon kan niet met een reuze-sprong omhoog gaan. üm dil te begrijpen moet men even ver der kijken dan het eigen kleine kringetje en dan zal men duidelijk inzien, .dat een algemene loonsverhoging op grote schaal nu eenmaal niet kan, Om een ideale toestand te krijgen in de maatschappij moet er evenwicht zijn tussen het minimum-loon in gul dens en de kosten van levensonderhoud (de levens standaard). Het loon moeten wij nu zien als koopkracht en dan is liet voor iedereen duidelijk, dat het loon den Wij vragen onze ouders, opvoeders en alle anderen, die zich verantwoordelijk voelen voor onze jeugd, speciale aandacht te wijten aan de in dit blad gepubliceerde „Verordening Jeugdbe scherming". mens in staat moet stellen om zeker in de kosten van levensonderhoud te voorzien. Om dat evenwicht tussen koopkracht en l'evensstan daard te krijgen zijn er twee middelen, waarvan het een natuurlijk en het ander een inhei' kunstmatig karak ter vertoont. Het eerste is loonsverhoging en de meeste arbeiders, die dit lezen, zullen direct zeggen geef ons dus meer loon, dan is de kwestie op de natuurlijkste en korste manier opgelost en alle gekanker en geestelijke afbraak bij de wederopbouw is afgelopen. De Rijksbemiddelaar voor het bevrijde gebied en het College van Commis sarissen in Tilburg evenwel kiezen het tweede middel, het kunstmatige, wat bestaat in het drukken van de levensstandaard. Als de lonen niet omhoog gaan, maar de. kosten van levensonderhoud gaan omlaag, dan wordt er eigenlijk hetzelfde bereikt evenwicht tussen koop kracht en levensstandaard. Zo is reeds ingegrepen in de prijzen van Engelse zeep. de Engelse biscuits, de vis. en de chocolade, terwijl vorige week een der Com missarissen naar Londen geweest is en daar bereikt heelt, dat ook de prijzen der eerste levensmiddelen, aardappelen en vlees, binnenkort goedkoper zullen worden. Natuurlijk gaat dit alles gepaard met millioe- nen guldens, die bijgeboekt zullen moeten worden door de Regering uit een z.g. Prijsegalisatiefonds. Men zal zich terecht afvragen, waarom men iets on natuurlijks gaat doen om een gezonde toestand te ver krijgen. Op het eerste gezicht doet dit zeker vreemd aan. maar bij nadere beschouwing heeft de Regering toch wel enige reden om het probleem juist zó op te bouwen. Iedereen weet. dat onze mobilisatie en defen siewerken. onze fabelachtig hoge bezettingskosten ont zettend veel kapitaal vroegen. Wij herinneren ons de gedwongen oorlogsleningen en menigeen ondervond aan den lijve wat de fiscus aan belastingen eiste Toch was al dat geld lang niet voldoende en daarom werden de dekkingsvoorschriften der Nederlandse Bank zó gewijzigd, dat practisch zoveel bankbiljetten konden ..gedraaid" worden als men maar nodig had. De bank- biljettencirculatie werd enorm uitgezet en het ging met ons geld als in 1789 met de Franse „assignaten" en zoals met de Reichsmark in de na-oogrlogsjaren er kwam een teveel aan geld. Let men daarbij op het regel- marig schaarser worden van goederen tengevolge van het wegvallen van onze geheel import, h|>f opzettelijk en gedwongen lamleggen van onze industrie en de ge dwongen afvloeiing van practisch al onze arbeidskracht naar Duitsland, dan zier men een geweldige wanver houding tussen geld en beschikbare goederen. Er was en er is een te-veel aan geld er. dat noemen wij inflatie, welk woord letterlijk ..opblazing" betekent. Dit teveel aan geld heeft een natuurlijk gevolg, wat iedereen on middellijk inziet de waarde ervan daalt en dal noemt men depreciatie. Deze depreciatie int zich onmiddellijk in een prijsstijging van de goederen, iets wat wij in de oorlog met de week zeil hebben kunnen zien. Met sprongen gingen bepaalde goederen omhoog en de waardedaling van het geld was één der oorzaken, (er waren ook nndere men had o a. geen vertrouwen meer in onze gulden en alles werd omgezet in goederen, om toch maar een „veilige belegging" te hebben) Als men vandaag nu de lonen gaal verhogen, denk er wel om alle lonen van alle arbeiders in de ruimste zin van het woord de directeur van dc Ned, Bank b.v. is dan ook „arbeider" dan moet de Overheid over enorme geldmiddelen kunnen heschilcken. Er komt nog veel meer geld in omloop, terwijl de hoeveelheid goederen constant bli|ft, de inflatie wordt nog scherper geaccentueerd en de koopkracht van dc gulden wordt nog kleiner. De arbeider gaat met méér guldens iedere week naar buis. maar die grotere .hoeveelheid geld wr tegenwoordigt minder koopkracht dan zijn schamele guldentjes van weleer. Hij kan er veel minder voor ko pen, want door de depreciatie waardeda ling) zijn alle prijzen van de goederen gestegen. Door een algemene loonsverhoging op enigszins ruime schaal komen wij dus in een gevaarlijk cirkeltje loonsverhoging stijging der prijzen daardoor nieuwe verhoging noodzakelijk enz. en wij lopen uit op een geweldige bankroet, dat buitensporige al- metingen aan zal nemen. Deze redenering heeft ook de regering gevolgd en daarom een andere weg gekozen, die op de lange duur misschien dezelfde gevolgen zal hebben, maar die een hyperinflatie voor het moment dan toch afwentelt. Gg. De tijd heeft vele mensen onverschillig gemaakl, het volk zelf heeft de ervaring, dat de wereld er niet beter veeleer slechter op werd. Laat de waarheid er van van daag buiten beschouwing, een feit is, dat velen met de sleur, en het oude leven ook het oude leven zeil op ruimden. Zij braken de christelijke liefdeband der op voeding en gingen een andere weg. En gingen wij, God zij dank. zelf niet over tot die radicale onverschilligheid, wij hadden toch, meer dan vroeger, ogenblikken van zwartgalligheid, moedeloosheid en van laat de boel maar waaien. Totale oorlog leidt tot de gedachte der totale ver nietiging van alle goed, van alle blijdschap en elke toe komst. Och ja, wat is het leven, mijmert men gezeten op de puinen van zijn huis. Weg is mijn bezit, waar zijn mijn dierbaren Of je in 'n klem huis woonde of in 't groot, of je 'n beroemdheid was of 'n alledaagse, of je bemind werd of gehaat, ja zelfs onverschillig of je sterk was en dapper, dan wel zwak en lafaard, alles en allen 't zelfde lot. Niemand is opgewassen tegen he) totale, behalve de slimme misschien en doortrapte, die het beter zal gaan dan wie ook. Was ik ook maar slecht en had ik maar nooit opgepast Arme mens, die II dan slechts weet ik troosten met het onsmakelijke brood, dat elke dag opnieuw aan de tafel der goedkope gesprekken wordt opgediend ,,'t Had nog erger kunnen zijn, er werden velen getroffen". Wij katholieken hebben de Paasgedachte nodig. Christus is verrezen uit eigen kracht en heerlijkheid. „Wij hebben Hem gezienis de getuigenis der talrijke Chjristenen. Hij was sterker dan de dood en de ver nietiging, sterker dan de duivel en aanhang. F.n eens zal er een dag komen, dat alle graven zullen opengaan waar zij ook werden gedolven en alle lichamen zullen opstaan, hoe zij ook werden verminkt. Dan zullen dier baren elkaar wederzien. En al's zij braai geleefd heb ben. zullen zij elkander weerzien met verheerlijkt lichaam, gelijk Christus. Deze glorievolle opstanding was de hoopvolle troost, waarmee St. Paulus telkens opnieuw de Christenen be moedigde. En ook onze blijdschap en kracht zullen de vruchrten inoelen zijn van het gploof in die dag. Zalig Pasen Roemvol zij uw Kruisweg, en glorievol uw Opstanding Weekblad vnor Vcnraij en Omstreken. Zwijger Venraij, 19 Maart 1945. li"'"tunmuimin'uitwin" "'min»- •■•miiiiiii'minui m®*» iiimiiiiminuiiillUii,iUltii..„...„artlliu,....^itlliii1., „miiIIiiu.,. „xtjlktiulllin

De Zwijger | 1945 | | pagina 1