van Vencaif-'s. fovoSkvng. j Wij katholieken en 't kapitalisme Ie JAARGANG NA DE BEVRIJDING. ZATERDAG 3 MAART 1945 - Na. 15. PRIJS PER NUMMER 15 CENT. Al leil er veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, het zal met groter glans uit as en stof herrijzen. (Vondel) Drukkerij Het leed. door het rampzalige krijgslot over Vcnraij gebracht, is groot Dat allen, die Vcnraij gekend heb ben. doch zeker allen, die in het rustige, intieme, schone, vriendelijke eenvoudige en hartelijke Venraïj geboren en opgegroeid zijn doch thans elders verblij ven, innig meeleven met het orJgeluk van hun geboor te plaats, is vanzelfsprekend Het behoeft ook nauwe lijks gezegd te worden, want met meelijden alleen komt Venraij er niet boven op. F,n dat moet toch Dus moet er meegeholpen worden De Vcnraijers in den vreemde zijn daar zeker toebereid. Wat zij kunnen doen, dat zullen zij en dat mogen zij ook niet nalaten. Indien post- en andere verbindingen nimet verbroken waren, zou hun goede wil tot. helpen ook stellig reeds gebleken zijn. Doch het meeste werk moet door de huidige bewo ners van Venraij zelf worden verricht. Venraij mag niet bij de pakken neerzitten, want wie dadenloos afwacht tot hulp van elders geboden wordt, komt altijd het laatst of helemaal niet: aan de beurt. Gelukkig begrijpt men dat. in Vcnraij. Van verschillende zijden steekt men de handen uit de mouwen en, naar het ons van hieruit toeschijnt, verricht vooral C.N.V. goed werk. Dj; meer ontwikkelde». Wij hopen dal de intellectuelen, vooral docenten en veie ambtenaren, niet zullen menen, dat hun aanwezig heid in Venraij thans overbodig i.s. Al kunnen zij hun gewone werk nier doen en al zijn zij weinig geschikt voor handenarbeid organisatorisch, administratief en leiding-gevend werk i.s er nu of binnenkort opgetwijfeld ook voor hen. Bovendien is het een dorps- en lands belang, dat de schooljeugd, zodra enigszins mogelijk, hetzij veel of weinig, geheel of gedeeltelijk, primitief of goed gehuisvest, weer onderwijs ontvangt. Als de leerkrachten actief en vindingrijk zijn zal het stellig spodiger kunnen gebeuren, dan dal men in of buiten Venraij rustig blijft afwachten. De middenstand. Vele middenstanders zien hun zakenpanden ver woest. hun voorraden verdwenen, Laten zij echter be seffen, dat het niettemin veel van hun activiteit af hangt, of er in Venraij, hetzij in de kom of in de ge huchten, weer spoedig artikelen verkrijgbaar zijn, waar aan de bevolking grote behoeften heeft, Voor getroffe nen ziel men in Maastrichtse winkels kookkachels en huishoudelijke artikelen ais waterketels, kookpannen, eetgerei en aardewerk fp koop, ook kleding in beperkte mate; sanitair en kleinmeubelen zijn voor ieder ver krijgbaar. Wat in Maastricht kan, kan in Venraij ook. mi:iiiiiniiiiiiinuiiiiiniuiimiiiiiiil,,,r (Het blijkt dat buitenstaanders nog maar heel weinig begrip hebben van onze toestanden hier Red.Hoe vlug. dat hangt af van verschillende instanties, doch voor een groot deel ook van de activiteit van midden standers. De werklieden. De taak der arheiders. der handwerklieden, is aller belangrijkst voor de opbouw van Venraij. Op hun werkwilljgheid. ijver en vakbekwaamheid wordt een dringend heroep gedaan. Zij kunnen een prachtige, dienst aan de gemeenschap bewijzen. Laat toch nie mand hunner afwachten tot hij gedwongen wordt aan 't werk te gaan. Toont gemeenschapsgevoel, dan kunt gij inet recht verlangen, dat de maatschappij uw pres tatie moreel en financieel naar waarde zal schatten Hoe kunnen zij, die mopperend en gedwongen, drci- jjencLeo zuur.kijkend-hun taak verW-Gn^ toc.b.ye.wuaoh-- ten. dat men hun werk zal respecteren en hartelijk tege moet komend zal zijn voor hun, persoon De blijmoe dige werker ontmoet vriendelijke gezichten en wordt aanhoord, den mopperaar draait men het liefst de rug toe. En als gij meent te moeten klagen over uw werkgevers, zorgt dan eerst, dar deze zich niet kunnen beklagen over uw werk. Dc Venraijse werkman, vooral de bouwvakarbeider, heeft gelukkig een uitste kende naam en naar wij hier vernemen, zijn velen al met ijver aan de slag om hun geliefde dorp weer wat bewoonbaar te maken. Dje boeren. Het laatst spreken wij over de taak der boeren. Hun werk is het allerbelangrijkste, nliet slechts voor het nij pend probleem der voedselvoorziening, maar speciaal voor Venraij ook voor de algemene welstand, Venraij kan niet bestaan zonder zijn grote en bloeiende boeren stand. De hoeren wonen meest in de gehuchten, doch zij hebben Venraij gemaakt wat het was en vooral van hun energie hangt het af, of Venraij weer worden zal de welvarende koningin der Peeldorpen. Gelukkig, de boeren hoeven njiet aangespoord te worden tot arbeid hun akker, hun resterend vee roept hen. Het boerenbloed verlochend zich niet. Zij horen bij hun bedrijf er hun handen jeuken om daar weer uit te halen wat er uit te halen is. Hun leed is groot niet slechts zijn zij beroofd en geplunderd, is van velen huis en hof vernield, wei en akker onveilig gemaakt, het ergste kwelt hen de mensenroof. Mannen en zonen onl- rukt aan hun noodzakelijk werk, vaders en kinderen waarover men dagelijks in onrust verkeert. Doch zij zullen hun leed verbijten, want het werk kan niet wach ten en het werk zal misschien het leed wat verzachten. Laten de betreffende instanties in Venraij goed be grijpen. dat hulp aan de boeren niet her laatst mag ko men. Zij moeten ten spoedigste geholpen worden niet alles, wat noodzakelijk is voor hun bedrijf en waarvoor zij ieder voor zich thans niet zorgen kunnen. liet werk der boeren is van het grootste belang, deze mensen willen graag aan de slag, maakt het hun niet te moeilijk. En laten de boeren thans ondervinden, en uit huti rampspoed leren, dat ook zij me.t kunnen bestaan zonder de hulp van medemensen en dat hun taak dus niet al leen bestaat in gestadig arbeiden, doch ook in arbeid rrfël góede' intentie, dat wil" zeggen om daarvoor den evenmens te dienen en re helpen, niet uit zelfzucht en ongebreidelde hebzucht, maar om aan God aangenaam te zijn en de hemel te verdienen. Besluit. Laat ons dit artikel, geschreven op verzoek der Zwij ger-redactie, besluiten met de wens, dat ieder lid der Venraijse bevolking zijn plicht ep roeping in dit mach tige tijdsgewricht zal hegrijpen, Want behalve de ma teriele opbouw van ons geteisterde dorp, wacht ons allen, van hoog tot l'aag, nog een veel moeilijker en grootser taak, de vorming n.l. van een nieuwe op Christelijke rechtvaardigheid en liefde gegrondveste maatschappij, een maatschappij waarin wij onze met zorg en liefde opgevoede kinderen zonder angst kun nen zien opgroeren. De voortekenen zijn aanwezig, dat dc geestelijke strijd der komenden jaren nog hevig zal zijn. Moge Venraij. in eendrachtige samenwerking, geleid door hun tijd begrijpende priesters en edele mannen, steeds blijven een der vele bolwerken van het katho lieke Zuiden, waar ongeloof cn dwaalleer geen ingang vinden, doch waar men het oog slechts gericht houdt op God. die ons allen eenmaal zal oordelen en belonen voor het goede in Zijn Naam verricht, Maastricht, 25 Januari 1945. W.J. ii De laatste zinsnede uit het vorig artikel wierp een ontzaglijk probleem op Bestaan er middelen tot ver lossing uit het proletariaat Bij dit woord zien wij de grootstad met zijn huizenwoestijnen, zijn stegen en sloppen, waaruit de ellende je tegen grijnst, waarin las ter en modder, dronkenschap en moord even welig tie ren als de prostituees op de hoeken Toch moeten wij voor ons artikel onderscheid maken tussen pauperisme en proletariaat. Pauperisme is de toestand van armoe de, lichamelijke nood en geestelijke verwording van een of andere volkslaag. Dit kan veroorzaakt worden door een verkeerde maatschappij, waarin dergelijke mistoestanden kunnen ontstaan, maar kan ook aan de mensen zelf liggen, doordat zij b.v. hun. inkomen ver brassen. Proletariaat daarentegen betekent vóór alles be- staansonzekerheid. Een proletariër kan best een be hoorlijk weekgeld verdienen, maar morgen op straat staan. Niet door zijn schuld, maar door die van het sociaal-economisch systeem, in casu het kapitalistische Naast een „industrieel"-proIetariaat bestaat er bo vendien nog een „landbouw" -proletariaat, waarvan de Paus als enig criterium opgeeft, dat ze „verstoken zijn van de hoop ooit enig onroerend goed in hun bezit te krijgen". Deze misstand is b.v. helemaal niet vreemd aan de Spaanse revolutie van Maart-April 1931 Hoe moet nu die toestand de ontzaglijke massa proletariërs aan de ene kant en het mateloze vermogen van enkele schatrijken aan de andere zijde ver dwijnen De Paus geeft twee middelen aan de invoering van een nieuwe sociale orde èn het brengen der proletariërs tot een eigen bezit. Met het eerste, middel bedoelt de Paus een ontwik keling van de maatschappij, welke zij tot np heden nog niet kende. Hij bedoelt de instelling van beroepsstan- dp.n. Velen gebruiken dit woord, maar weinigen kennen of wel als iets kunstmatigs. Niets is minder waar de vorming van beroepsstanden ligt in de natuurlijke ont wikkeling van de maatschappij, het zijn de natuurlijke geledingen van een maatschappelijk organisme. Wij hupen allemaal, dat zich een nieuwe rijd baanbreekt en wij zien de tegenwoordige ellende en leed als de- barensweeën ervan. Die nieuwe tijd moet rijp zijn voor de vorming van een nieuwe structuur. Deze nieuwe sociale orde dankt zijr ontstaan niet aan de willekeur van de mensen, noch aan het ingrijpen van de staat, maar zij is een natuurlijke vrucht van een steeds voortschrijdend cul tuur pt-il. De Paus heeft deze ontwikkeling voorzien en al vast vooruit de richtlijnen gegeven, welke aan deze nieuwe gemeenschap ten grondslag liggen. Op deze materie kunnen wij hier niet verder ingaan, maar het is iedere dag te constateren, dat ons katholieke volk op Werkblad voor Vcnraij en Omstreken. V oorheen illegaal ver schenen in Noord- Limburfl. De Zwijger Ha. L. J GF.RRTS-ROXS Helmond - Telefoon 153 Corr.adres Molenstr. 64, Helmond. Sfationsw. 41, Vcnraij (voorlopig) De grootse taak

De Zwijger | 1945 | | pagina 1