I
SN MEMO RI AM FRANS f
Naar mmeriwerMng
AAN ALLE INWONERS VAN
VENRAiJ
OP WEG NAAR VENRAIJ!!
2
Te Merselo heeft zich een stille
plechtigheid voltrokken rond de groe
ve, waar een trouwe werker uit de
illegale wereld werd ten grave gedra
gen. Naast de bedroelde familie ston
den hier geschaard'de vele onderdui
kers, voor wie, hij maandenlang ge
zorgd had, alsmede zijn 'trouwe vrien
den die zijri collega's waren en voor
wie hij een voorbeeld was in stiptheid,
nauwkeurige afwerking en verant
woordelijkheid. Zijn laatste opdracht,
namens de militaire legerleiding, in
dienst van zijn vad'erland heeft Frans
zijn leven gekost, wat -hij bereid was
voor 't algemeen belang te geven. Nu
meer dan ooit beseffen wij zijn stille
werk, wat hij voor velen gedaan heeft
en wat hem, voorheen onbekend, tot
een werker van groot formaat heeft
gemaakt. Hij ging daar niet prat op,
en ook na de bevrijding was hij niet
gevleid om op ,zijn lauvléren te gaan
rusten.
De laatste eer, die hem bij zijn graf
gegeven werd, was een uiting van
dankbaarheid en vriendschap, die
Frans van velen heeft verworven en
die hem dit nu gaarne zullen terugbe
wijzen in 't memento van een even tal
rijk gebed. a
Vrienden, Frans heeft jullie jongens
deze voorname les'achtergelaten: dat
je bereid zult zijn, om elkaar in offer
vaardige liefde ook in moeilijke om
standigheden te dienen en 'je elkander
in 't leven zulf steunen. Dén zal de.
geest van Frans in jullie voortleven tot
zegen van het va derland, tot voordeel
ook van je persoonlijke levensgeluk.
Bedroefde familie langs deze weg
willen wij namens al zijn collega's en
zorgland eren in de ondergrondse we
reld ons, innig meeleven en gebed be
tonen in het vóoij u -maar ook voor
- zo smartelijk verlies. Wij bei
ons
den missen hem erg. Weest sterk in
het-brengen van dit offer, zoals hij 't
in blijde overgave heeft 'gebracht.
Weest gesterkt Ook in de overtuiging
dat hij voor God een stuk zielzorg
heeft gedaan, door naast/ en met den
priester, vele jonge levens van lichame
lijke en zedelijke ondergang te vrij
waren. Dot was de fijne geest, die hem
b.ezielde en daarop zijn wij met, u trots
en dit vervult o'rjs met stille eerbied.
Vriend Frans, aan die taak kunt gij
in, de herriel nog beter werken. Wij
jongens rekenen op uW voorspraak.
Wees verzekerdjV&p ons gebed,
'i* Is" 1 'i
Een eresaluut' voor je kranig stuk
werk en een steWge handdruk tot af
scheid, -
Rust zacht.,
Vic.
mma»
N.aar ons van bevoegde zijde nog eens
uitdrukkelijk wordt bericht mag niemand in
Venraij komen, tenzij hij via het C.N.V.
een oproep ontvangen heeft en door de
Burgemeester gemachtigd is om bij de En
gelse Civil Affairs een vrijpas te gaan
halen.
Rectificatie
In ons nummer van Vrijdag, 8 December
staat vermeldt, dat de Veriraijse bouwvakar
beiders zich kunnen melden bij het C.N.V.,
dit moet zijn: op het Arbeidsbureau der
evacuatieplaats.
Onze streek is reeds geruimen lijd bevrijd.
Wij leven dns weer in een vrij landwaar
iedereen zijn meening kan uitspreken'. Het'
groote gevaar, waarvoor wij altijd gevreesd
hebbenhel ontstaan van misverstanden
en xvanbegrïppen, is werkelijkheid geworden.
Wij kunnen tiiU ontkennen datondanks
de goede wil bij iedereentoch niet dat
bereikt is, wat ieder zo vurig gehoopt had:
eendrachtige 'samenwerking met begrip
voor elkanders moeilijkheden. Er zijn
fouten gemaakt allenvege en waar deze
naar oiize meéning onverantwoordelijk
waren'hebben wij deze aan de kaak ge
steld en wij zullen dit blijven doen-
Maar wil er een Nieuw Venraijin de
volste zin des woordsopgebouwd wor
den.d,an moet er tusschen alle verant
woordelijke instanties meer begrip en
samenwerking tot stand komen.
Zou het daarom niet mogelijk zijn óm op
een conferentie alle bet'okken instanties
bijeen te roepenburgerlijke en militaire
overheidspersonenvertegenwoordigers van
de technische Diensthet C.N.Vvan de
voormalig illegale groepende Pers, kort
om vaiv'alle rangen en standen.
Het lijkt ons datdeze conferentiewaar
bij openhartig alle problemen ter tafel
kunnen worden gebrachtzeer veel nut
kan afwerpen.
Wij stellen ons blad gaarneter beschik
king als orgaan om deze conferentie onder
leiding van een absoluut boven alle ver-
deeldheid staande, voorzitter in het leven
te. doen roepen
Willen wij allen werkelijk iets positiefs be
reiken, dan ligt alleen de aangewezen
weg in: eendrachtige samenwerking.
DE REDACTIE
Wanneer wij eens een rondgang maken
door-de verschillende steden en dorpen in
het bevrijde gebied, dan treft men daar over
i i
al onze Venraiiers. Velen van hen lopen
met hun ziel onder de arm, want de een
heeft moeilijkheden met zijn pensionhouder,
een ander moet, nog steeds op.evacuatiegeld
wachten (hetgeen ook geen lolletje is) en zo
zijn er diverse moeilijkheden.
Dank zij het Comité Nieuw Venraij wor
den de meeste quaesties tot voller tevreden
heid der getroffenen ppgelosj:. Een antwoord
op de vraag: Wanneer kunnen wij weer
terug naar Venraij" kan dit Comité even
wel nog niet ten volle beantwoorden. Wel
I kan zij een goed advies geven aan al dege-
I nen, die geschikt zijn om te werken. MELDT
U AAN OP' HET ARBEIDSBUREAU",
De evacuee's welke in Deurne zijn onderge
bracht kunnen dit doen op het Arbeids
bureau te Deurne.
Nog steeds blijkt echter, dat de bevolking
een grote vrees heeft voor deze instelling.
Och; lateri wij deze angst toch 'op zij schui
ven, we lp ven toch niet meer onder de mof-
fentyrann'ie. Wel bevinden wij ons nog
steeds in het strijdgebied.
En waarom dan de melding via de Ar
beidsbeurs? Om de eenvoudige reden, dat
ook op dit terrein ordening geschapen moet
worden. Zowel de registratie van de be
schikbare krachten, als de werkverdeling en
het afwerken' van het werkplan, zijn abso
luut noodzakelijk voor een snélle wederop
bouw. Zijn er voldoende krachten, aanwezig,
dan kan, zo mogelijk, een ieder weer in zijn
eigen branche worden tewerkgesteld. Om
dat er in de gemeente zoveel arbeidskrach
ten waren, kunnen en mogen wij toch niet
1 i
i
j
I l y j„ v
1 1 1 li i i
V V tl .1 V 'C f1 K V 'i'-*
