.,D E Z W IJ G E R" 3 Ter bestrijding van de geruchten wenst de redactie met nadruk ie verklaren dat „De Zwijger" in geen énkel opzicht gebonden is aan, zéker niet identiek is met het Comité Nieuw Venray. Het feit dat wij voor dit comité berichten plaatsen, is geen bewijs dat wij het met de inhoud hiervan volkomen eens zouden zijn. Waar wij ech ter de volle overtuiging hebben dal het C.N.V. zich volkomen stelt in dienst van de Venrayse bevolkingwillen wij in eer lijke oprechtheid met deze instantie samen werken Het spreekt vanzelf dat hiermee het zelf standig karakter van ons blad niet in het minst wordt aangetastwij zullen steeds onze vrije eerlijke mening blijven uitspreken. De Red. WEET U DAT in de gemeente Deurne en Merselo. waar tocli de burgervader der geëvacueerde Venraijers zetelt, nog steeds geen evacu- atiegdd uitgekeerd is 7 Weet U da! intussen dr.ze Ventaijcrs al hun vertrouwen (het weinige wat er nog over was) in hun burgervader hebben verloren 7 Beseft onze Edelachtbare dan niet dat er geen tijd meer over is om .,de zaken eens te bezien maar dat er daden gevraagd worden, wil er iets groots ver richt worden 7 in de gemeente Helmond de evacueés al hun aanvraag-formulieren voor textiel nu al hebben kunnen inleveren; dat rij in tussen reeds vijf weken geëvacueerd waren. er binnenkort eer commissie met ver strekkende volmachten benoemd zal wor den om een onderzoek in te stellen naar de wenselijkheid van oprichting ener Comité ter bestrijding en beperking van het voortdurend lopen „van het kastje naar de muur v.v,"7 F.nkele voorberei dende commissies zullen een prae-advies uitbrengen, welke personen zitting zullen kunnen nemen in het comité. Weet II dar echter de werkzaamheden van het voor bereidende comité tijdelijk gestaakt zijn, omdat men het niet eens kan worden over de samen stelling! Weet LI dat zo II. Bureaucratius hoogtijdagen vierten dat nog negen Nederlandse provincies onder Duitse bezetting leven? in Ven-mij vele winkeliers, toen zij moes ten evacueren, nog grote voorraden in hun pakhuizen en opslagplaatsen", ble ken fe bezitten. Dat bij sommige winke liers tijdens de bezetting steeds onze mensen tevergeefs aanklopten INGEZONDEN STUKKEN (buiten verantwoordelijkheid der redactie) Een droom een geschiedenis uit het dierenrijk Waarde Peelhaas heeft LI wel eens ge droomd7 Natuurlijk nietwaar, zoiets is toch heel gewoon zult LI zeggen. En LT hebt groot gelijk want als je zo op een zonnige No vembermiddag ze waren dit jaar zeer schaars zo lekker in je lager lag en je dacht aan die heerlijke tijd dat wij Peelhazen nog aanspraak konden maken op een eigen gebied, mei velden en bossen, ja dan kon je zo wel eens heerlijk insluimeren en over viel je. wat mij dezer dagen overkwam, een zoete droom! Zo lag ik dan op een zonnige November middag met mijn poten languit naar voren en droomde van ons heerlijk Peelhazenge bied. Voor mij doemde op het beeld van een verwoest en vertrapt land en in mij rees het verlangen dit gebied heimelijk te betreden Heel voorzichtig liep ik langs stille velden en wegen en paden, tot ik geraakte^ waar pok pens LEv leger weest is en hetrnijneTc>OKaaarvwïi stilte en verlatenheid, memand leek er meer te zijn, Doch stil, wat zie ik daar. een paar hon derd meter rechts van in:j daar loopt wa rempel een hondje; even eens goed loeren en ik zie dat het maar een doodgewoon hondje is. wat flaporig en gewichtigdoen- deNou ja voor ons Peelhazen een klein kunstje, even een paar paadjes omge lopen en dan weer verder. Zulke flapoortjes moest ik nog een paar malen ontlopen, doch het lukte mij telkens en daar sta ik plotseling voor mijn leger! Ik wil LI een schildering van dit troosteloze beeld be sparen. alles verwoest en vernield. Plotseling voel ik een greep in mijn nekvel en ik beu liet slachtoffer van een kleine ter rier, die mij te slim af was geweest. „Zo. wat doe jij hier' kei te hij; ik weerde mij met te zeggen, dat ik naar mijn leger moest, om te zien of ik nog iets kor. redden en ol niet alles weggehaald was. wat ik had moe ter achter laten! ..Komt niets van in", kefte de terrier, en ja ik moest inee; ik werd ge bracht in een grote verzamelplaats en wat ik daar zag. waarde Peelhaas, dat deed mij waarlijk rillen. Een heel gezelschap van honden en hondjes, van allerlei soort, waar van de een nog gewichtiger deed dan de andere F.n in dit honderige gezelschap van eger _g^- Tas alom allerlei slag was een doodgewone „kees hond". die mij toekefte hoe het in godsnaam mogelijk was, dat ik ..een doodgewone peel haas" daar durfde te komen, waar iedere toegang verboden was. „I lier is voor nie mand. maar dan ook voor niemand nog iets te halen, uitdrukkelijk verbod van onze vriend Buil, maak maar gauw dat ic weer in je leger terugkomt!" Dit laatste werd heel deftig gekeft. Een flapoortje werd mij als geleide toe gevoegd en deze bracht' mij weer tot de rand van ons mooie Peelha.tengebied; als afscheid kefre hij mij nog Ice: ;e mag van geluk spreken, dat onze Keesbaas onze grote vriend Buil er niet bij heeft geroepen, want anders Ee:i rilling overviel mij, brrr met een schok werd ik wakker en voelde de kou van de Novemberavond, want het zonnetje was reeds ondergegaan. Een paar malen moest ik mijn ogen uitwrij ven en toen besefte ik weer de akelige werkelijkheid Maar gelukkig, dromen zijn bedrog, zeg gen de mensen' Zou dit wel altijd waar zijn. Waarde Peelhaas? Lafontaine Naschrift der Redactie.' Dc in dit fantasiestuk geschilderde toe standen kunnen wij met als werkelijk be staande beschouwen. Onze mening is dat deze droom toch in grole mate bedriegelijk is en onrecht doet aan de vele wakers, die volledig hun plicht deden. Hef moge waar zijn. dat enkele droombeelden zich in de werkelijkheid hebben voorgedaan, maar in zijn algemeenheid komt deze droom TO TAAL niet met de bedoelde werkelijkheid overeen. Het lijkt ons rechtvaardig, dat men in hekeling van een bepaalde toestand, wat naar onze mening toch de bedoeling is van dit stuk, zich niet te vlug te buitengaat aan een generaliserend oerdeel; dit zou de goe de werkers op een niet faire wijze treffen. (behorend bij Een droom). Aan alle geëvacueerden uit de Venraijse kerkdorpen die toestemming hebben verkre gen weer naar huis terug te keren, richten wij op last van de desbetreffende leidende instanties deze waarschuwing „Het is niet toegestaan in deze gebieden evacuees In huis te nemen, de eigenaar en zijn gezin alléén mogen hef weer herstelde huis bewonen". Ter voorkoming van eventuele verde-e maatregelen, verzoeken wij iedereen drin gend aan dit verzoek gehoor te geven.

De Zwijger | 1944 | | pagina 3