VOORHEEN ILLEGAAL VERSCHENEN IN N.LIMBURG. Ie Jaargang na de bevrijding. No. 2. Vrijdag 1 Dec. 1944. DE BEVRIJDING EN HAAR GEVOLG Langzaam is de bevrijding gekomen. Stap voor stap heeft zij zich baan moeten breken door de vijandelijke linies. Veel van haar aantrekkelijkheid heeft zij verloren, omdat haar weg is moeten gaan over brokken en stukken; helaas ook over gewonden en do den, die haar thans niec meer mogen be groeten. Wel is waar heeft zij zich aange diend, gezeten op het stalen ros van ver schrikkelijk oorlogsmateriaal, omhuld met har de pantserplaten en zich aangekondigd on der het geluid van fluitende granaten, knet terend vuur en geronk van motoren. Zo moest zij gekleed zijn om door de ijzerharde ring te kunnen stoten, om door alles heen te kunnen dringen, om ook ons van haar weldaden te kunnen brengen. Haar voor bode was wel een pijnlijke verwoesting, maar was dat ook geen zinnebeeld van het vele wat opgeruimd dient te worden aan rotheid in de barbaarse samenleving, dat uitgeroeid moest worden om zo over te houden het gave, het edele, het bruikbare materiaal om daarmede hand aan hand te bouwen aan een nieuwe berere mensenge meenschap. Daarom allereerst hoofd omhoog, de toekomst voor ogen, om, gelouterd en gezuiverd door het leed. met moed en ver trouwen verder te gaan naar het bevrijde geluk. En zelf, innerlijk veranderd, kunnen wij dan ook de bevrijding weer heel anders zien. Bevrijddat is een machtig idee, rijk aan inhoud. Hec is meer, dan het vertoon van rood-wit-blauw en een Wilhelmina-fi- guur op de revers van ons jasje. Bevrijding, zegt hec uitbreken uit een dompige, zwartdonkere kerker der bezetting naar onze eigen Nederlandse vrijheid! Dat is het uitvliegen uit de klemmen van dikwijls onmenselijke gebondenheid naar de zuivere, reine sfeer van ,,ons zelf te kunnen zijn". Dat is het loskomen van een zwaar blok, waaraan we geknecht en geboeid lagen als slaven. Dac is het. afschudden van een juk, dat zwaartorsend gedragen werd en wrong door maatregelen, die aan honderden van ons voik, en nog wel aan de besten onder hen, pijnlijke veelal dodelijke wonden heeft toe gebracht. Daarom is zij de poort, die wij doorgaan naar iecs beters en mooiers, naar geluk en vrede. Gelukkig degene, die dit moment onbe schaamd mag beleven, onbesmet en onbe zoedeld deze stap mag zetten naar de over kant van het bevrijde gebied. Wie dat niet kan, blij ve liever voor de poort staan, want hem is er geen volkomen feeststemming en zijn aanwezigheid zou de stille vreugde van de andere kunnen bederven. Wie dan binnen mag gaan. machtig velen, gelukkig,, we zullen ze even oproepen en voor U laten paraderen met een eresaluut en in de houding. Treedt dan aan. alle goede Vaderlanders, vooral gij stille ondergrondsè werkers en strijders van welk formaat of op welke post dan ook, die recht en eer hebt verdedigd, soms onder de moeilijkste omstandigheden en met gevaar van eigen leven. Laat Uw feestvreugde volkomen zijn, al wordt die ook getemperd door een stil memento aan hen, die aan Uw zijde ontvielen. Treedt aan gij talrijke VADERLANDERS onder alle groepen van onze bevolking, gij boeren, arbeiders, middenstanders, militairen, ambtenaren en doktoren, die door Uw prin cipiële levenshouding ongeknakt en zonder buigen Uw werk voor de goede hebt blijven doen. Treedt aan en duikt op gij jonge levens, ontelbaren in aantal, om weer Uw plaats te heroveren in een gezonde samenleving. Wees welkom in ons Vaderlands tehuis. Treedc aan, gij vooral, die in scilce, zonder vercoon, hebt welgedaan aan vluchcende en daklozen en naar het leven bedreigde. Aan U allen in hec bijzonder een extra-saluuc voor Uw gewaardeerde hulp. Dat voor U allen de feestvreugde volkomen zij en U veel vol doening mag geven. Er is een tweede gedachte. We mogen immers niet bij dit moment blijven staan. We moeten ook door en achrer de poorc van de bevrijding", omdat nu eenmaal het leven daar ook verder gaat. We dromen ons dan een nieuwe tijd, zonder oorlog of ruw geweld, zonder knechting of 'leugen, een nieuwe wereld wijd en schoon en vol van vreugde en geluk. Kan dat? Op gevaar af, dac wij als vreemdelingen in die nieuwe wereld zouden gaan dwalen of weer in oude kwalen zouden gaan terug vallen, willen wij nu al dit gevaar van meet af bezweren en U enige richtlijnen, die be doeld zijn als een groot program, als een veilige weg op ons aller pad naar een ge lukkige toekomst. En dan menen wij niet be ter ce kunnen doen dan U het deugdelijk beproefde materiaal aan te bieden, niet van menselijke maar van goddelijke fabricage, dat wél is waar door mensenhand moet worden gehanteerd. En dat isdat wij bouwen met de bouwstenen en het Recht, Waarheid en Liefde. Dat is een geweldige operachc. Iedereen moet dan medewerken en niemand kan gemist worden. Als het immers waar is, dat er zooveel offers gebracht moesten wor den om de bevrijding tot stand te brengen en die zijn alleszins antwoord-nog veel meer offers is hec waard en de -uiterste kracht inspanning van een ieder mag en moet in gezet worden voor de vrucht, die er uit de bevrijding geboren worde; nl. de VREDE. Van de andere kant is het eveneens waar, dat overal waar aan de bovengenoemde grondpijlers getornd wordt en als hier niet mede gebouwd wordt, dan brengc dit on herroepelijk en onomstotelijk oorlog, dood en verderf, hetzij in het groot, hetzij in het klein. Daarom valt er uiteindelijk geen keuze meer; ofwel hec één of hec andere. Ofwel geheel en al ten goede, ofwel ten kwade. Dit beginsel zal zich met ijzere con- supuentie aan ons voordoen. Het is nu im- per nummer 1 5 cl. Drukkerij Fa. L. J. GEERIS-ROXS, Helmond. Telefoon No. 153 Prijs Corresp.adres Molenstraat 64 HELMOND. Verantwobrdel. voor inhoudA, W. A. Al leit er veel verwoest en wil daarvan niet ijzen, het zal met grooter glans uit asch en stof herrijzen. [Vondel).

De Zwijger | 1944 | | pagina 1