Nationaal Bureau voor Reclassering s 'Gravenhage „WAT q^oTCBT Hot komt nogal eens voor dat iemand zegt; "Ik kan wal geld geven voor de reclassering'5 maar wat kan ik ooit voor een reclassant doen Toegegeven dat is niet zo eenvoudig want eon reclassering is meestal niet iemand die aan de weg timmert'. Toch zijn er mogelijkheden tot helpen al komen die dik wijls min of meer toevallig op iemands weg. Wie ze op dat moment grijpt, helpt een medemens alleen al doordat hij hem niet uitstoot. Zo ging het ook in een kleine doppsgemeenschap ergens in Nederland. Er woonde een gezin van man, vrouw en een paar; stevige koters. Het stond aan geschreven als .een "goed"gezin, Be man werkte hard want hij. wilde vrouw en kinderen zoveel mogelijk alles te geven wat zij verlangden. Hij maakte dikwijls overuren on als zijn vrouw wel eens bezorgd vroeg of het hem niet teveel werd, wuifde hij die vraag als niet ter zake doende van de tafel. Zat-erdags en zondags wijdde hij zich aan het gezin en -aan zijn liefhebbe rijden. Een daarvan was "klodderen" zoals hij het zelf noemde. In feite had-hij het als zondag- schilderen zover gebracht dat een kunstschilder uit de buurt- hem geregeld kwam opzoeken, hem aanmoedigde, hem adressen ver schafte voor de aankoop van matrialen en lange gesprekken met hem voerde over alles wat zich op de melkfabriek waar de man werkte, afspeelde. Baar wist de kunstschilder nu weer niets van. Alles ging ogenschijnlijk goed tot op de bewuste avond waarop de man, na uren te hebben overgewerktth1-"3 s kwam. Hij zat nog maar net, of een van de kinderen, in zijn slaap geste _d door een nare droom, kwam slaapdronken uit bed de huiskamer ingewankeld. Zonder iets te zeggen schoot de vader overeind, pakte het kind beet,sloeg het- hard eerst links en toen rechts om het hoofd en gaf het daarna een trap zodat het tegen de muur ketste met zijn hoofdje. Het bleef stil lig gen. Ee moeder gilde, tilde het slappe lichaampje op en rende' naar buiten naar de buren. Binnen- tien minuten waren dokter en politie ter platse. Be man zat versuft op een stoel, er was niets uit hem te krijgen. In het krantenverslag van de rechtzaak lazen de verbijsterde dorpsbewo ners datgene wat uit een psychiatrisch rapport ter terechtzitting oren- baar werd, het jarenlange, overwerk had de man op de grens van zijn phy- sieke en psychische uithoudingsvermogen gebracht maar niemand had daar ooit.iets van gemerkt. Met een uiterste wilsinspanning was hij voor de buitenwereld de opgewekte gezinsvader gebleven, evenwichtig, pratend, la chend., spelend met de kinderen. Y/at zich ondergronds opkropte aan ver moeidheid bleef verborgen. Maar achter het masker van blijmoedig burger steeg.de spanning. Nog werkte de veiligheidskleptot het huilen van het kind hem eraf deed springen. Op dht moment dat geluid bleek voldoen de te zijn geweest. Be vrouw, .de kuntschilderde collega's, de buren, de vrienden, zij ali^a zeiden achteraf, "Hoe is het mogelijk dat we het niet hebben gemerkt" Maar daar bleef het niet bij. Zij staken de hoofden bij elkaar en ontwier pen een plan tok hulp aan het getroffen gezin. Mannen reden om de beurt in het weekeinde de vrouw naar haar man opdat zij hem kon bezoeken. Vrou wen pasten, in die tijd op de kinderen. Aandere vrouwen maakten het moge lijk dat de moeder haar kind in het ziekenhuis dagelijks kon bezoeken... Zij deden boodschappen voor haar en vingen de andere kinderen op. Bat duurdeonderde indruk van de eerste emotie, niet een week maar vele maanden zonderdat er ook maar enige verflauwing in de hulpvaardigheid op trad Is dat reclasseren Ach nee, het is helpen- waar hulp nodig is en dat wordt soms "reclasseren" genoemd. Voor het bezoek Schouwburg te Venray op 21 September, vertrek om 1 uur n.m. vanaf de kerk. Er zijn nog enkele plaatsen vrij voor de Ca deau- cursus, de les iin het Gemeenschapshuis op Binsdag 21 September om 1.3Q-uur nm. Be cursus Beter Bewegen gaat wegens te geringe deelname niet door. Mevr.A.M.F. Tiggeloven-Kuypers vroedvrouw te Venray,heeft iedere 2e en 4e Binsdag van de maand van 14.00 tot 14.30 uur spreekuur in het G-emeen schapshuis te IJsselsteyn. AdresDakdekkersstraat 5,Venray. Tel.no. 04780-2411.

Ysselsteyns Nieuwsblad | 1971 | | pagina 5