Jjasrtz soM s^vw-o*njg/i<<> \rosn/ ir^1 Direkt na de êtrlog- werd: in de IJsselste'ynse gemeenschap de be hoefte gevoeld -aan een Fanfare, $en muziekgezelschap uit eigen midden om alle festiviteiten en gebeurlijkheden re kunnen opluisteren. Om klank en kleur te geven aan onze nog jonge' dorpsgemeenschap. Enthousiaste leden die hieraan hun volle medewerking wilden ge- van waren er direkt in voldoende aantal, doch de aanschaf van een vollebezetting instrumenten zou handen vol geld gaan kosten. Men besefte eigenlijk nog niet ten volle wat oen groot goed,zuig een fanf are zou zijn, doch men voelde de behoefte-en dat was voor .het. IJsselsteyn van toen genoeg. IJsselsteyn had immers de naam dat het alles kon verwezelijken wat voor de gemeenschap nodig was- Voorbeel den hiervan waren er toen a^. bij de vleet. Er werd een. rondgang gehouden onder de bevolking'waaraan letter lijk iedereen mee deed 'en in EEN slag was het geld voor de nodige instrumenten aanwezig. Wi'j geloven niet dat er iemand in IJsselsteyn gevonden kan worden die spijt'heeft van de gulle gift die hij (zij) hieraan heeft, gedaan. Onze fanfare heeft zich niet onbetoond gelaten. We kunnen, bestuur en leden echt dankbaar zijn voor de ontelbare uren vrije tijd die zij voor dit mooie doel hebben geofferd, waardoor ze het deor de gemeen schap geschonken geld ook echt rendabel hebben gemaakt. Met veel beleid heeft de fanfare, zich weten uit te breiden en in keu rige uniformen weten te steken. Met heel veel oefening heeftze zicb muzikaal op'zo'n hoog pèil weten op te werken.,, dat op de concoursen prachtige sueessen werden behaald. In; de muziekwereld houdt men re kening met De Peelklank" uit IJsselsteyn, zowel op intrumentaal.ge bied als op het gebied van de trom-muziek van.onze drumband. En als we zelf eerlijk moeten zijn, en we zien onze fanfare bij een feeste lijk gebeuren voorbij trekken in vo^ ornaat, dan doet ons dat wat Het is nu 18 jaar geleden dat de fanfare werd opgericht en het merendeel van de instrumenten, wat eigenlijk nog oorlogsmateriaal is, is radicaal versleten. De meeste instrumenten hebben lekkende ventie len die praktisch niet meer te repareren zijn. Vele lassen waarmee de instrumenten vol zitten om de diverse onderdelen vast te- houden, laten los of zijn reeds herhaalde, keren opnieuw aangesoldeerd. De jongens blazen zich een bult en toch wordt het geluid niet dat wat het zou moeten zijn. Voor de muzikanten, die zich alle moeite getroosten om een eerste klas stuk muziek- ten gehore te brengen, is dit zeer ont moedigend. vervolg: z.o.z.)

Ysselsteyns Nieuwsblad | 1965 | | pagina 7