Woensdag 25 november:
Film over trekpaardenweekend in De Wis.
Aanvang 20.00 uur. De film duurt ongeveer VA uur.
Iedereen is van harte welkom. Gratis toegang.
Schenking
Van Roel de Jong uit Leikeswei kregen we het boek 'Het land van de Peel', een uitgave uit 1955. Het
bevat een aantal uiterst interessante artikelen uit de Peelstreek van de hand van verschillende auteurs.
Voor onze stichting een waardevol naslagwerk met veel informatie over onder meer onze eigen streek.
Roel, zeer bedankt!
Castenrayse mensen vertellen - Jan Vissers
De beugelbaan
Krieëmers Gradje, woonde met zijn familie op een boerderij vlakbij Roffers Driek, alias H. van de Pasch
op de Roffert, een karweg welke van Dinghs Ties langs Camps Driek naar Oirlo liep.
Gradje was geboren in het jaar 1881 op 13 november te Venray op de Schei tussen Veulen en Heide. Hij is
in 1909 getrouwd met Bethje Verstegen, die op 4 november 1882 te Castenray, werd geboren. Zij was een
zus van de vrouw van Ties Classens (Poulussen Ties) uit Klein Oirlo en Verstegen Tienus. Ze kregen 10
kinderen te weten: de meisjes Marie, Lien, Nel, Grada, An en Wies en de jongens: Teng, Har, Jan, Hub en
Toon.
Toon werd, evenals ik, het 'scharkuukske' genoemd. Het scharkuukske was de enige of de jongste zoon.
Die kreeg wat extra aandacht en was daardoor meestal wat verwend.
Gradje was voor die tijd een moderne, sociaal meelevende en vooruitziende man met een brede
belangstelling. Hij zat toentertijd in de z.g. Raad van Toezicht van de Boerenbond Castenray.
Om zijn opgroeiende jongens wat van de straat te houden en tevens wat voor de jongeren uit de buurt te
betekenen (hangplekken kende men toen nog niet), heeft Gradje voor zijn jongens een beugelbaan
gebouwd, waaraan ook de jongens zelf moesten meewerken. De baan lag vlak langs hun huis. Het huis lag
toen wat verder van de weg dan tegenwoordig. Gradje heeft rond 1930 twee kamers aan de voorkant van
het huis aangebouwd. Zoon Har was toen 13 jaar oud.
Uiteraard was de baan ook bedoeld voor alle liefhebbers en voor de vrienden van de jongens van Cremers.
"Um de kwaojönge bezig te halde", vertelde Gradje. Meisjes mochten daar niet aan meedoen. "Dat is gén
mégjeswaerk."
Voor de vloer op de beugelbaan had Gradje ergens enkele karren leemgrond gehaald, zodat er een gladde,
harde vloer ontstond, waarop de ballen lekker lang doorrolden. Rondom de rechthoekige baan werden
dikke palen in de grond geslagen, waartegen aan de binnenkant, ronde 'staken' werden getimmerd tot een
hoogte van ongeveer 50 cm. Alleen de achterwand was hoger. In die richting stond immers de beugel,
waardoor de ballen gespeeld moesten worden. Dat er soms hard gespeeld werd, moge duidelijk zijn, want
iedereen wilde de beste speler zijn. Dat maakte immers indruk op de meisjes en vrouwen die zich rondom
de baan bevonden en die met bewondering naar de verrichtingen van de jongens en de mannen stonden te
kijken.
Aan de beide lange zijden van de baan bevond zich iets boven de grond een afzonderlijke 'staak', waarover
een rubberen lap lag. Dat was om de harde klappen op te vangen en de ballen te beschermen. Ook kon je
daardoor zelfs met effect spelen. Ik heb daar erg veel en gezellig gebeugeld.
Ik was toen nog een kwajongen en kreeg van Beth, de vrouw van Gradje, de 'swaerkendagse bol'. Die
ballen waren door het vele gebruik al wat scheef afgesleten en daardoor kon je er niet zo zuiver mee spelen.
De 'söndagse böl', de beste ballen dus, waren bestemd voor de grote mensen. De jongens van Camps
Driekus waren fervente beugelaars, die mochten ook met de goede ballen spelen.
De ballen met een doorsnede van ongeveer 25 cm, waren gemaakt van beugelballen hout. Een keiharde
soort hout dat droog en hard klonk als de ballen elkaar raakten. Welk soort hout dat was, weet ik niet meer.
Het zou beukenhout geweest kunnen zijn.
Dat er tijdens en na de wedstrijden vaak veel aandacht was voor de meisjes, hoef ik hier niet te vertellen.
Wij meenden toen echt dat Gradje en Bethje Krieëmers daar 'geen erg' in hadden. Later wisten we wel
beter.
Mede door de beugelbaan van Krieëmers Gradje hebben wij een fijne jeugd in Cassele gehad.
13
