Gewoonten en gebruiken rond 1900 - deel 41 Op de foto zien we Lowie Maassen bezig metpoestenonder de eik bij de huidige Tunnelweg. Roffert. De weg voor de langgevelboerderij van Thei Strijbos leidde naar Oirlo. Het gedeelte van de huidige Castenrayseweg vanaf de Horsterweg tot waar de Tunnelweg uitkomt op de Castenrayseweg was er in die tijd nog niet. Hetkarrespoor dat rechts langs de heg liep, leidde naar de akkers en weien van de Kamp. Lowie Maasssen woonde in 't Klovertje in Oirlo, waar nu Mia Versleijen-Driessen woont. Verlichting Matthiasmonument Van een gulle gever ontvingen we een bedrag van 50,- en van een ander 25,- voor een schijnwerper bij het monument van St. Matthias. Het totaal komt daarmee op 250,- van vier personen. Wie helpt ons het restant van 150,- bij elkaar te krijgen? Voor de stroomkosten heeft één persoon 250,- overgemaakt voor de komende tien jaar. Voor dit jaar is tot nu toe 50,- beschikbaar voor stroomkosten. Degenen die een bedrag van 25,- hebben toegezegd, willen we vragen dit bedrag over te maken op rekening 12.81.37.517 t.n.v. Heemkunde Castenray onder vermelding van 'stroom'. De mannen betaalden de drank voor het feest. Het bruidspaar, de vrouwen en de kinderen werden de hele dag door de mannen 'vrijgehouden'. De getuigen hadden geregeld dat de mannen geld inlegden, waarvan de getuigen bij de caféhouders afrekenden. Voor de speelman gingen de getuigen 'met de hoed rond'. Pas veel later werd zo'n bruiloft betaald door de wederzijdse ouders. De ooms en tantes die niet meegingen naar de cafés bekeken de uitzet en kuierden wat over het erf, al pratend over de dieren en de veldgewassen. Zo rond negen uur 's avonds was het feest in de cafés voorbij en begaf men zich weer naar het huis van de bruid, waar men verder feestte. De geestelijkheid vond dat het geen pas gaf, wanneer vrouwen na negen uur 's avonds nog in de cafés of op straat vertoefden. Bij de bruid thuis werd er nog gegeten en gedronken, zodat het bruiloftsfeest wel eens uitliep tot in de vroege morgen. Op verschillende plaatsen vierde men ook vrijwel de hele bruiloft thuis. Na het middagmaal was er voor de wat ouderen een rustpauze en feestten de jongeren verder, 's Avonds werd er gezongen, gedanst en gedronken, maar ook voorgedragen. De bruidegom had gezorgd dat er genoeg bier was ingeslagen, zodat de stemming naar een hoogtepunt steeg. Bij de wat meer welgestelden duurde de bruiloft twee of meer dagen. Op de tweede dag kwamen dan de neven en nichten soms al om tien uur 's morgens. Om twee uur 's middags kregen die een warme maaltijd en om vijf uur kwamen de jongeren uit de buurt. Zo werden niet alle bruiloften hetzelfde gevierd. Bij 'dikke' boeren was het meestal royaler en ging het feest gepaard met meer kabaal. Men sprak dan van een 'boerenkermis'. Wanneer de kleine uurtjes begonnen waren, probeerden de jongens uit de buurt en de jonge familieleden te voorkomen dat het bruidspaar de slaapkamer opzocht. Vaak ging de bruid alleen naar bed en bleef de bruidegom bij het steeds kleiner wordende groepje jongeren, totdat tegen het ochtendgloren iedereen huiswaarts keerde. Vaak trachtten de jongeren onder leiding van iemand die goed thuis was in het huis iets uit te halen met het bed van de pasgetrouwden. Zo bond men bijvoorbeeld een belletje onder het bed of men haalde iets uit met de lakens. Later werd ook buiten door jongeren zichtbaar gemaakt dat hier een pasgetrouwd stel woonde. Soms werden de deuren dichtgetimmerd, zodat het paar niet binnen kon. En nog veel meer van dat soort 'grappen' werden uitgehaald. Later werd ook buiten door jongeren zichtbaar gemaakt dat hier een pasgetrouwd stel woonde. Soms werden de deuren dichtgetimmerd, zodat het paar niet binnen kon. En nog veel meer van dat soort 'grappen' werden uitgehaald. Wanneer het jonge paar na de bruiloft in een ander huis ging wonen, werd er 'buurt gemaakt'. De dag waarop men buurt maakte, werd er weer gefeest. Het paar bood aan de buurt een koffietafel aan, waarbij bier, limonade en ranja gedronken werd. De mannen dronken vrijwel allemaal alleen maar bier. De vrouwen uitsluitend limonade of ranja. Aan het eind van de avond werd op veel plaatsen het jonge paar 'gehaold'. Heel vroeger moest de bruid over een houtblok of een kooltje vuur springen. Dit was om kwade geesten te weren en diende tevens voor de zuivering en de vruchtbaarheid. 7

Castenrays dorpsblad De Schans | 2009 | | pagina 7