Gewoonten en gebruiken rond 1900 - deel 31 vereniging Castenray. De vereniging heeft vanaf de oprichting een zeer belangrijke rol gespeeld in het sociale leven in ons dorp. Verenigingen deden vrijwel nooit tevergeefs een beroep op de leden en zieken en bejaarden konden rekenen op de nodige aandacht van de vrouwen. Medewerking aan het ziekentriduüm, ziekenbezoek en de Kerstpakketactie zijn daar voorbeelden van. Ook de St Nicolaas - actie voor de kinderen was een jaarlijks terugkerend gebeuren. In 1966 hielden de Castenrayse dames als eersten in Limburg een uitwisseling met een andere vrouwenvereniging. En wist u dat ons Dameskoor voortkwam uit deze actieve vereniging? Bovenstaande foto van het toenmalige bestuur van de Boerinnenbond is uit 1952. V.Ln.r.: Miet Jeuken; To Geerets; Dora Duijkers; To Emonts; Truuj Rambags; geestelijk adviseur Pastoor Rieter. Het Heemkundig Genootschap feliciteert de Vrouwenvereniging Castenray van ganser harte met het 75-jarigjubileum en een lang voortbestaan van de vereniging! Foto's Biljartclub. Biljartclub De Ketsers bestaat binnenkort 60 jaar. Graag zouden we ons fotobestand van deze club uitbreiden en daarom doen we een beroep op iedereen die nog foto's in zijn bezit heeft om deze uit te lenen. We maken een scan en u krijgt de foto's weer terug. Met dank voor uw medewerking. Tevens zijn we op zoek naar foto's die iets te maken hebben met 'schanse', een schansehoop of iets dergelijks. Zwetsen in de Kroeg We hebben al twintig aanmeldingen voor deze activiteit. De bedoeling is dat alles in een heel ongedwongen sfeer verloopt. Daarom worden er geen geluidsopnamen gemaakt. Wel wordt er gefotografeerd en mogelijk een stukje gefilmd. Het hoofdthema is: Dorpsverhalen. Binnen dat thema kan het gaan over je vroegere jeugd; over de schooltijd; over de oorlog; over het huishouden; over het rijke roomse leven; over het boerenleven; over Vastenavond/carnaval; enz. Iedereen is welkom en mag bij de vertellers aanschuiven, luisteren en eventueel meepraten. We zijn heel blij dat Lea Hoeijmakers met haar accordeon wil zorgen voor een gezellige noot. We pakken de draad van de oude gewoonten en gebruiken weer op. Op 20 augustus publiceerden we deel 30, waarin het ging over de gelegenheden, waarop jongeren elkaar vroeger konden ontmoeten. Dat was allemaal minder eenvoudig dan tegenwoordig. Voor de jongeren bestonden er op het gebied van verkering en verliefdheid nog veel taboes. Het was voor de meesten van hen dan ook een spannende tijd. Deze ouders waren vaak bij een ander op bezoek, zodat de jongeren vrij spel hadden. De jongens wisten de boerderij waar een 'mégjesveziet' plaatsvond en trokken er naar toe. Werden ze niet binnen gelaten, dan klommen ze op het lage pannen- of strodak en legden de schoorsteen dicht. De rook van het hout- of turfvuur drong de vertrekken binnen en de meisjes waren genoodzaakt de ramen en deuren te openen. De jongens drongen binnen en na enig geruzie werd de vrede gesloten en kwam dikwijls van het één het ander. De meisjes werden na afloop door de jongens naar huis gebracht en onderweg werd er meestal stevig gevrijd. Wanneer er 's winters een varken geslacht was, dan werden de gehuwden van de familie en de naaste buren uitgenodigd. Dezen kregen een koffietafel aangeboden, waarbij er onder meer karbonade van het varken gegeten kon worden. De zondag daarna kwam de jeugd van de familie en de naaste buren op karmenaaj veziet'Tegen acht uur 's avonds gingen de jongelui dansen in de boerenkeuken. De muziek werd ook dan dikwijls verzorgd door een speelman. Deze speelman was ingehuurd door de jongeren. Hij nam plaats op de zoldertrap die op de meeste boerderijen in de keuken was en daar speelde hij het ene dansliedje na het andere. Het was meestal een wals, polka, mazurka, valeta, e.d. De jongeren hadden het grootste plezier, maar gedroegen zich wel netjes, want de boer en boerin hielden een oogje in het zeil. Dezen waren bevreesd dat de rector het te horen zou krijgen, wanneer de jongelui zich misdroegen. En men wilde graag bij de rector in een goed blaadje staan. 15

Castenrays dorpsblad De Schans | 2008 | | pagina 15