1400) werd afgebroken en tegen het uit 1489 stammende priesterkoor deze kapel, bestaande uit drie traveeën (gewelfvakken) gebouwd werd. Een rank torentje gaf de kapel extra accent In 1934 werd de kapel verbouwd en uitgebreid tot vier traveeën. Het torentje werd gesloopt en er werd een hogerobuuste toren tegen de kerk gebouwd. Het H. Hartbeeld werd geplaatst in 1926 en in november 1944 verwoest bij het opblazen van de toren. In 2003 heeft onze heemkundestichting weer een H. Hartbeeld bij de kerk geplaatst. 75 Jaar Parochie Castenray Over anderhalve week vieren we het 75-jarig bestaan van onze parochie en derhalve blikken we even terug in het verleden. Uit een document uit 1711 blijkt dat op 23 januari 1434 een kleine kapel gewijd is aan St. Matthias. Deze kapel werd van oudsher door parochiegeestelijken vanuit Venray bediend. Wanneer deze voormalige kapel precies gebouwd werd, is niet bekend. Het vermoeden is begin 1400, want op de klok in het kapelletje stond dat jaartal. Maar of dat de bouw van het kapelletje of het gietjaar van de klok aangeeft, is onduidelijk. Wel is uit oude schriftstukken op te maken dat het hoge priesterkoor, dat er nu nog steeds staat, in 1485 tegen de kapel werd aangebouwd. Het houten St. Matthiasbeeld in onze kerk stamt uit de 16e eeuw. In het verleden was Castenray een bekend bedevaartsoord van de H. Brigida. Toen in 1774 een grote veesterfte in ons land plaatsvond, kwamen uit heel Zuid Nederland pelgrims naar de Castenrayse kapel, om de voorspraak van St. Brigida in te roepen. Bijna twee eeuwen lang trokken daarna op 1 februari, op de feestdag van de Ierse heilige, pelgrims naar Castenray om haar zegen over het vee af te roepen. Financieel legde dat de kapel uiteraard geen windeieren. In minder dan drie maanden tijd leverde dat de kapel f2000,- aan offergeld en misstipendia op. Over het beheer van dat geld ontstond al snel een conflict tussen de pastoor van Venray en de kapelmeester van Castenray. Een houten, neogotisch Brigidabeeld staat in onze kerk. Op 24 februari, een paar weken na het feest van St. Brigida, en op de laatste zondag van augustus kwamen de landbouwers opnieuw naar Castenray. Dan werd het feest van de patroonheilige St. Matthias gevierd. Want ook hij gold als beschermheilige van het hoornvee, het pluimvee, de varkens en de paarden. Bij een wijziging van de parochiegrenzen in 1803 werd Castenray ingedeeld bij de parochie Oirlo en de kapelaan van Oirlo bediende vanaf toen de kapel. Vanwege bevolkingsgroei moest de kleine kapel in 1911 plaats maken voor een aanmerkelijk grotere. In dat jaar werd ook kapelaan Gerards aangesteld tot bedienaar van de Castenrayse kapel en deze latere pastoor van Oirlo zou een onuitwisbaar stempel drukken op de Castenrayse parochiehistorie. Niet in het minst door de rol die hij speelde bij de strijd tussen Oirlo en Castenray om Klein Oirlo, Van oudsher waren de meeste inwoners van deze buurtschap ten oosten van Castenray namelijk sterk gericht op Castenray. In 1922 werd Castenray door bevolkingsaanwas verheven tot rectoraat en kapelaan Gerards werd benoemd tot eerste officiële rector. Hij betrok in dalzelfde jaar de nieuw gebouwde rectoraatswoning, die heden ten dage nog steeds fungeert als pastorie. Rector Gerards werd opgevolgd door rector Mulder (1925-1927) en na hem kwam rector Kuipers (1927-1932). Tijdens zijn rectorschap kreeg Castenray ook het recht om in eigen kerk kinderen te dopen en overledenen op een eigen kerkhof (1929) te begraven. Voor de öirlose pastoor waren dat heel wat inkomsten minder. De Castenrayse bevolking maakte een gestage groei door en op 14 augustus 1933 verhief de bisschop van Roermond, Mgr. Temmens, het kerkdorp tot zelfstandige parochie. Richard Verheggen, die in 1932 rector was geworden in Castenray, werd benoemd tot allereerste pastoor en naar hem ging nu ook het recht om huwelijksdiensten te houden in de Castenrayse parochiekerk. Castenray vormde thans een eigen, zelfstandige geloofsgemeenschap met alle rechten en plichten, zoals ze door het kerkelijk recht aan een parochie gegeven werden. In 1934 werd de kapel verbouwd en kreeg Castenray een kerk met vier traveeën en een hoge toren. In 1944 bliezen de Duitse bezetters deze toren op en daarbij werd het kerkschip vrijwel geheel verwoest. Het historische priesterkoor bleef wonderwel gespaard. In 1949 was door de enorme inzet van pastoor Rieter de kerk weer herbouwd en zelfs uitgebreid met een vijfde travee. In 1952 kreeg Castenray in de apsis van het priesterkoor een gebrandschilderd raam van Charles Evck en in 1958 volgden twee gebrandschilderde ramen van Hans Truyen. In 2004 onderging de kerk een grootscheepse restauratie en anno 2008 mag de jubilerende parochie heel trots zijn op het prachtige kerkgebouw dat het centrum van ons dorp siert. 21

Castenrays dorpsblad De Schans | 2008 | | pagina 21