kwam in Tienray bij de brug over de Molenbeek uit. Daar stond de pastoor van Tienray met een
aantal misdienaars, inwoners van Tienray en Tienrays Fanfare klaar om de Castenrayse
bedevaartgangers in te halen. Met de fanfare voorop trok de processie de kerk in, waar een
plechtige hoogmis werd opgedragen. Na de hoogmis gingen de mannen en oudere jongens naar een
van de cafés in Tienray. De vrouwen en kinderen wandelden meestal wat rond in het dorp, totdat 's
middags het Lof begon. Na het Lof trok men langs dezelfde route weer te voet huiswaarts.
Verschillende jonge mannen gingen niet naar het Lof, maar bleven in plaats daarvan in de cafés
hangen. Sommigen liepen goed beschonken en ver nadat de processie weer richting Castenray was
getrokken, alleen of in kleine groepjes naar huis.
Velen gingen in mei ook ter bedevaart naar Boxmeer ter verering van het H.Bloed.
In mei zijn ook de IJsheiligen: 11 mei: St. Mamertus 12 mei: St. Pancratius 13 mei: St. Servatius
14 mei: St. Bonifacius. Tot en met St. Bonifacius kon men vorst verwachten. Daarna was de kans
duidelijk geringer.
'Pancraas, Servaas en Bonifaas geven ijs en vorst helaas.
'Voor nachtvorst zijt ge nie beschermd, totdat Servatius zich over u ontfermt.
'Tot Bonifaas die strenge baas, wees voor vrucht op vorst beducht.
In Duitsland en Zwitserland vallen de ijsheiligen op 12-13-14 en 15 mei. Mamertus (11 mei) hoort
er in die landen niet bij. Daarvoor in de plaats hebben ze 'die kalte Sophie' op 15 mei. Een
weerspreuk in deze landen is dan ook: 'Pancrazi, Servazi und Bonifazi sind drei frostige Bazi. Und
zum Schluss fehlet nie, die kalte Sophie.
Op de eerste mei werd traditioneel in de vroege morgen in sommige plaatsen een meiboom
(berkenboom) voor de deur van notabelen en bij bestuurs- en ereleden van de harmonie of fanfare
geplaatst. Deze plaatsing ging gepaard met muziek van de vereniging. Als beloning kregen de
muzikanten later bier aangeboden. In sommige plaatsen zet men op het dorpsplein een meiboom.
Het plaatsen van de meiboom komt in tal van Europese landen voor en overal is het een
vruchtbaarheidsrite. Het is het feest van het begin van de zomer, het feest van de groeikracht, het
opengaan van de natuur.
In de middeleeuwen, waarin veel Germaanse feesten gekerstend werden, probeerde de kerk ook het
meifeest te kerstenen. De boom zou het symbool zijn van Maria door wie alle goeds en lieflijkheid
in de wereld was gekomen. Vandaar ook dat de meimaand de Mariamaand is geworden. Ter ere
van haar plantten de priesters geestelijke meibomen in de kerken, versierden de altaren met
bloemen en bestrooiden de vloeren met groen. In wezen was het natuurlijk om de oude heidense
gebruiken rond de meiboom te breken. Daar kwam nog bij dat het hoe langer hoe meer het gebruik
werd dat er de gehele nacht liederlijk 'gezopen' werd. De oorspronkelijke (Germaanse) meifeesten
hielden vooralsnog stand. Elk dorp of elke stad had wel zijn meigilde, een vereniging van
jongelieden die de feestelijkheden rond het planten van de meiboom voorbereidden en
organiseerden. Er werd een hoofdman gekozen, de zogenaamde meigraaf, 's Avonds voor de eerste
mei werden er mei vuren ontstoken en in de nacht trok het meigilde uit: de jongens in het zondagse
pak, de meisjes in 't wit en met kransen op het hoofd en bloemen op de borst. Al het jonge volk
volgde de stoet. Dat noemde men 'meynachten'.In Venray werd de eerste mei ook aangeblazen
vanuit de galmgaten van de kerktoren, waarna enkele weldoeners op een later tijdstip zorgden voor
het welverdiende bier.
Op 25 mei begon de Germaanse zomer en was het feest van Sint Urbanus.
Veel martelverhalen over paus Urbanus zijn schromelijk overdreven en passen in de legende
vorming. In zijn tijd waren er namelijk geen christenvervolgingen. Dan is er nog een andere
legende: Urbanus zou geschreven hebben dat kelken en dergelijke van zilver moesten zijn. En uit
de kelk komt de miswijn. Die wordt verbouwd door wijnboeren en zo werd Urbanus beschermheer
van de wijnbouw. Helemaal omdat omstreeks 25 mei ook de wijnstok gaat bloeien. Hij is ook de
patroon van de kuipers en van de landbouw
in het algemeen. Urbanus was paus van 222 tot 230.
Op het feest van de H. Martelaar Urbanus bloeit in de tuinen de 'Urbanusroos' (een sierplant die
behoort tot de pioenen). Sint Urbanus is de patroon van Belfeld.
Enkele weerspreuken zijn: 'St. Urbanis in de zon, wijn in de ton.
'Sint Urbaan is de wijnpatroon, op zijn dag schijnt de zon schoon.
'Zon in Urbanustijd zorgt voor goede wijnkwaliteit.
