Dagboek van zuster Verona - deel 34. 12 april Wij zijn de verwende kinderen van de Goddelijke Voorzienigheid. Wij kregen vlees van Classens. Zr. Jozefita kreeg drie karbonades, twee worsten, hoofdkaas, balkenbrij. Het was een heerlijke lentedag. Wij krijgen geen krant meer. No weten wij niets meer! Voor zo verre het gaat, zijn hier alle scholen weer aan de gang. Lagere school, bewaarschool, modevakschool! Wij gingen liever in de jongensschool, maar het mag niet. Zr. Gertraud heeft aardappels gepoot! 13 april O.L. Heer is bijzonder goed met ons. Hij stuurde een stuk balkenbrij, vet en een meter worst. En 25 eieren. Zojuist hoorden wij dat twee jongens van öirlo in Duitsland gedood zijn. Onze onderwijzeres is gelukkig terug. Ze had veel moeilijkheden. Ze hebben haar drie uur vastgezet. Zr. Theresia werkt met stoom. Ze heeft meer dan veertig leerlingen. Ze heeft geen glazen ruiten maar karton en katoen. Zij hoopt nog steeds op glas! Hoop doet leven. Zij vindt de Öirlose kinderen heel aardig en spraakzaam. Haar kasten hebben weer het oude aanzien. Ze waren leeg, maar zijn nu weer gemeubileerd. Van de bouwdozen en andere leermiddelen is alles kwijt. De banken zijn erg beschadigd. In de klas is het heel gezellig, maar het mag niet regenen! Zojuist hoorden wij van de schilder, dat onze drie schilderijen van "Moederke' met de evacuatie kwijt zijn geworden. De lijsten waren nog aanwezig. 14 april Zr. Theresia heeft stille dag. De bloemen staan in volle bloei. Meneer Pastoor woont weer in de pastorie. Ze is bouwvallig. Ons trio kippen legt goed, maar een heeft zo'n rare manieren. Ze heeft een partijtje eitjes achter een bus gelegd. Moeder heeft ze aldaar ontdekt, als zorgzame kippenmoeder die de gangen van kroost nagaat. Jacobs en de vrouw zijn op één dag teruggekomen. Hij was in Duitsland en zij door laffe aanklagers gewelddadig weggebracht. Zij wisten van elkaar niets af. Gods wegen zijn wonderbaar. Verstappen en Kusters zijn plotseling uit Duitsland teruggekomen. Ik zag op straat de ontmoeting van Kusters en zijn broer. Zij vlogen elkaar om de hals en hielden elkaar zo innig vast, alsof ze elkaar nooit meer los wilden laten. Het ging mij door de ziel. Zr. Jozefita heeft hoop op twee fietsenbanden. De Amerikanen zijn vertrokken. De commandant was er slecht over te spreken, dat er zoveel gestolen was. Hij noemde het sabotage! 15 april Drie H. Missen en lof zoals vroeger. Stientje had bezoek van haar ouders, zusjes en broertjes. Ze vraagt dikwijls: "Waar zijn Moeder Antoine en Zr. Assistent?" De moeilijkste woorden spreekt ze met groot gemak uit. Ook heeft ze een buitengewoon geheugen. Het zonnetje van het convent. 16 april Vanmorgen kregen wij een meter worst van Steeghs-Linskens. Van. W. Steeghs haver, spek, vlees, balkenbrij. De kamer voor Moeder Antoine en Zr. Assistent wordt kant en klaar gemaakt. Iedere dag hebben wij de Waarde overste verwacht, maar vandaag 24 aug. zijn ze er nog niet geweest. Zo stilletjes spreken wij hier van ons 'Altersheim'. Wij hebben weer een krant gekregen met goed - nieuws. Zr. Damase heeft gelukkig wat van haar zus Zr. Sigismunde gehoord. Wat was zij blij. 17 april Vannacht was het zeer onrustig. Veel vliegtuigen boven ons. Zr. Jozefita kreeg eitjes en rijst. Echte hoor! Ze maken een begin met onze school. Tot mijn grote ergernis kappen ze de schuine schouwen af. Hemel en aarde moest eerst in beweging worden gebracht voor ze het dwaze werk staakten. Die lui van menen, dat ze de wijsheid en macht te pakken hebben. 18 april Ik trok de stoute schoenen en stapte op naar Venray. Onze koffiekan lekt. Ze kan gemaakte worden, ais wij een tinnen lepel geven. Nu, die waren wij niet rijk. De goede Zusters van Venray scharrelden zo'n ding op en een prachtige oudgediende koffiekan, die vertellen kan van hele generaties Zusters, die kwamen en gingen. Ze is buitengewoon groot. Toen ze in de zusterskamer verscheen, moesten ze allen hartelijk lachen om haar eerbiedwaardig uiterlijk. Maar de schoonheid zit van binnen. Bovendien kreeg ik twee worsten, appels, asperges en een kleerborstel. 7

Castenrays dorpsblad De Schans | 2007 | | pagina 7