Bescherming Bevolking (BB) die in 1953 werd opgericht. Door de ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog wist men dat het raadzaam was naast een militaire ook een burgerlijke verdediging te hebben. De luchtaanvallen en beschietingen hadden uitgewezen dat ook de burgers zich moesten kunnen beschermen. Aanvankelijk bestond de BB uit vrijwilligers, maar al spoedig werd deze aangevuld met militairen en buitengewoon dienstplichtigen.De BB zette een hele organisatie op om het maatschappelijke leven tijdens een oorlog of onder rampomstandigheden zo veel mogelijk door te laten gaan. Ze diende ook om mensen te redden of branden te blussen. Eind tachtiger jaren werden de taken van de BB overgenomen door de brandweer en het Rode Kruis. Toon Kuijpers uit Horst gaf onder meer de volgende, aanvullende reactie: "Wat Piet op zijn rug draagt is een rugspuit. Deze rugspuit kon men met één hand aan een soort zwengel oppompen en met de andere hand de bomen of groenten spuiten. Ook spoot men de kippenhokken, vooral de z.g. 'hort' tegen de luizen, want die zitstokken krioelden van de kippenluizen." Dagboek van zuster Verona deel 19. 4 januari De nacht was zeer onrustig. In Oirlo vielen veel granaten. Er werd zwaar geschoten tot ramp van onze ruiten en pannen. Het was angstwekkend en wij waren zeker in de kelder gevlucht, als de soldaten er niet waren geweest. In Oirlo slapen de meeste mensen weer in de kelder. Wij zijn allen druk en zenuwachtig. Alles moet gewassen en versteld worden. Geen tijd! Geen plaats. Voortdurend hebben wij wat verloren. Nergens is orde, gebrek aan plaats. Wij hebben geen washuis, alles stuk of verdwenen, geen water! Tot onze grootste blijdschap wil Sevenum alles voor ons wassen. God zij dank, wat een uitkomst. Voor ons alleen is het zeer moeilijk om onder deze omstandigheden kalm te blijven. Vandaag was het hier weer zeer druk. Onophoudelijk komen en gaan soldaten. Het kapellentorentje is iets heel gewichtigs voor hen. Met auto's komen ze van heinde en verre. Er moet nog zo ontzettend veel gedaan worden. Alles staat en ligt overhoop. Tot aller genoegen hebben wij een kookpot gekregen en de deksel van de soepterrine. Vannacht was het weer zo gevaarlijk! Wij slapen met zes zusters en Stientje in de zusterskamer. Drie zusters slapen boven. Het regent weer overal door. Het water loopt langs de muren tot onder in het huis. Wij mogen van 's avonds half vijf tot 's morgens acht uur niet buiten komen. 5 januari Het was tamelijk rustig, 's Nachts waren zeer veel soldaten boven. Wij mogen niets afsluiten, ook 's nachts lopen ze in en uit. Er werd geweldig geschoten. Er vielen hier weer veel granaten. 6 januari Drie Koningen. Vanmorgen was het zeer rumoerig. Er werd hevig geschoten. Veel inslag van granaten. Ik was alleen in de kerk. De overige zusters waren onderweg, maar gingen terug. 7 januari Vandaag was het iets kalmer. Wij zijn allen naar de H. Mis en het lof geweest. 8 januari Vannacht was het eerst stil, tegen de morgen begon een geweldig salvo. Onder het schieten, dreunen, daveren, fluiten, gingen wij met vijf zusters naar de H. Mis, een klein kwartier ver. Het schieten werd hoe langer hoe heviger. Iedereen schrok in elkaar. Nooit werd hier een H. Mis gelezen en bijgewoond onder zo'n oorverdovend, angstwekkend lawaai der kanonnen, die allen tegelijk in actie waren als vandaag. Alles daverde en bewoog heen en weer. Somtijds meenden wij, dat alles op ons neerkwam. Meneer Pastoor las ter wille van het grote gevaar, heel, heel gauw de H. Mis. Ruiten braken. Pannen vlogen! Het had flink gesneeuwd. Na de H. Mis baggerde ik langs onbegaanbare wegen door de hoge sneeuw om melk te halen. Het waaide en sneeuwde de hele dag door. Zr. Gertraud ging ook melk halen. Zij is gevallen, maar heeft het er zo goed afgebracht, dat de melk niet verongelukte. De gehele dag werd geschoten. Onze ruiten zijn er weer onder bezweken. Men zegt, dat de Engelsen bij Heijen over de Maas zijn getrokken, vandaar die geweldige activiteit bij dag en nacht. Het is hier iets gewichtigs voor het Engelse leger. Met instrumenten en allerlei onbekende zaken gaan ze naar boven. Het is niet gemakkelijk met negen zusters in de zusterskamer te wonen, te slapen en te werken. Altijd zijn wij wat kwijt. Geen plaats! Wij weten geen raad met onze zaken, schoolbehoeften, leermiddelen. Nu sneeuwt het overal doorheen. 3

Castenrays dorpsblad De Schans | 2007 | | pagina 3